Het spijsverteringsstelsel zou aanzienlijke verstoringen ervaren als het zenuwstelsel zou worden uitgeschakeld. Dit is wat er waarschijnlijk zou gebeuren:

1. Verslechterd slikken: Het zenuwstelsel regelt de spieren die betrokken zijn bij het slikken. Zonder zenuwinbreng zouden de spieren niet kunnen coördineren, waardoor het moeilijk of onmogelijk wordt om voedsel of vloeistoffen door te slikken. Dit kan leiden tot ondervoeding en uitdroging.

2. Afwezigheid van peristaltiek: Peristaltiek zijn de ritmische spiersamentrekkingen die voedsel door het spijsverteringskanaal voortstuwen. Zonder zenuwsignalen zou de peristaltiek ophouden, wat zou leiden tot voedselstagnatie in de slokdarm, maag en darmen. Dit kan ongemak, opgezette buik en constipatie veroorzaken.

3. Verminderde afscheiding van spijsverteringssappen: Het zenuwstelsel reguleert de afscheiding van spijsverteringsenzymen en hormonen, zoals gastrine, pepsine en gal. Zonder zenuwstimulatie zou de productie en afgifte van deze stoffen verstoord zijn. Dit zou de afbraak en opname van voedingsstoffen uit voedsel beïnvloeden.

4. Verlies van darmcontrole: Het zenuwstelsel bestuurt de spieren die het openen en sluiten van de anale sluitspier regelen. Zonder zenuwinbreng zouden mensen de controle over de stoelgang verliezen, wat tot incontinentie zou leiden.

5. Verstoring van de bloedstroom: Het zenuwstelsel speelt een rol bij het reguleren van de bloedtoevoer naar de spijsverteringsorganen. Een uitschakeling van het zenuwstelsel kan resulteren in een verminderde bloedtoevoer naar het spijsverteringskanaal, waardoor de opname van voedingsstoffen en de werking van de spijsverteringsorganen worden beïnvloed.

6. Verslechterde immuunrespons: Het zenuwstelsel is betrokken bij het reguleren van de immuunrespons in het spijsverteringskanaal. Zonder zenuwinbreng zou het vermogen van het lichaam om zich te verdedigen tegen schadelijke micro-organismen en ziekteverwekkers in gevaar komen, waardoor het risico op spijsverteringsinfecties toeneemt.

Over het geheel genomen zou een uitschakeling van het zenuwstelsel diepgaande gevolgen hebben voor het spijsverteringsstelsel, wat zou leiden tot een reeks functionele beperkingen die een aanzienlijke impact zouden hebben op de gezondheid en het welzijn van een individu.