Het proces waarbij voedsel wordt afgebroken tot eenvoudiger componenten die door het lichaam kunnen worden opgenomen, wordt spijsvertering genoemd. Het is een complex proces waarbij zowel chemische als mechanische middelen betrokken zijn.

Chemische vertering begint in de mond, waar het enzym amylase, dat in speeksel wordt aangetroffen, koolhydraten begint af te breken. Het voedsel wordt vervolgens doorgeslikt en komt in de maag terecht, waar het verder wordt afgebroken door maagzuur en pepsine, een ander enzym. Het maagzuur doodt de meeste bacteriën die het lichaam binnendringen en helpt eiwitten af ​​te breken.

Mechanische vertering begint in de mond, waar de tanden voedsel in kleinere stukjes afbreken. Dit proces gaat door in de maag, waar de spieren van de maag samentrekken om het voedsel te karnen en te mengen met het maagzuur en de enzymen. Het voedsel gaat vervolgens naar de dunne darm, waar het verder wordt afgebroken door enzymen uit de alvleesklier en gal uit de lever. De gal helpt vetten af ​​te breken en de alvleesklier produceert verschillende enzymen, waaronder lipasen, proteasen en koolhydraten, die koolhydraten, eiwitten en vetten afbreken.

Het voedsel wordt vervolgens via de wanden van de dunne darm in de bloedbaan opgenomen. Het onverteerde materiaal komt terecht in de dikke darm, waar water wordt geabsorbeerd en het resterende afval uit het lichaam wordt verdreven.