Het humorale stollingssysteem, ook bekend als de intrinsieke route, is een van de twee belangrijkste routes die betrokken zijn bij bloedstolling, of het proces waarbij bloed stolsels vormt om het bloeden te stoppen. Het wordt geactiveerd wanneer bloed in contact komt met een vreemd oppervlak of beschadigd weefsel.

Het humorale stollingssysteem omvat een reeks opeenvolgende biochemische reacties die uiteindelijk leiden tot de omzetting van protrombine in trombine. Trombine zet vervolgens fibrinogeen om in fibrine, dat de onoplosbare strengen vormt die het bloedstolsel creëren.

De stappen die betrokken zijn bij het humorale stollingssysteem zijn als volgt:

Activering van factor XII (Hageman-factor):Dit gebeurt wanneer factor XII in contact komt met een negatief geladen oppervlak, zoals beschadigde bloedvaten of collageen.

Activering van factor XI (antecedent plasmatromboplastine):Factor XI wordt geactiveerd door factor XIIa (geactiveerde factor XII).

Activering van factor IX (Kerstmisfactor):Factor IX wordt geactiveerd door factor XIa (geactiveerde factor XI) in aanwezigheid van calciumionen en bloedplaatjesfactor 3 (PF3).

Activering van factor X (Stuart-factor):Factor X wordt geactiveerd door factor IXa (geactiveerde factor IX) in aanwezigheid van calciumionen en PF3.

Omzetting van protrombine in trombine:Factor Xa (geactiveerde factor X), in aanwezigheid van calciumionen, PF3 en factor V (proaccelerine), zet protrombine om in trombine.

Omzetting van fibrinogeen in fibrine:Trombine zet fibrinogeen, een oplosbaar eiwit dat aanwezig is in bloedplasma, om in onoplosbare fibrinestrengen. Deze strengen vormen een netwerk dat bloedplaatjes en rode bloedcellen vasthoudt, waardoor een bloedstolsel ontstaat.

Het humorale stollingssysteem werkt samen met het cellulaire stollingssysteem, of de extrinsieke route, om een ​​efficiënte en tijdige bloedstolling te garanderen. Beide routes komen uiteindelijk samen bij de activering van factor X, wat leidt tot de vorming van trombine en fibrine.