De lever en de alvleesklier zijn twee vitale organen in het spijsverteringsstelsel, die elk een cruciale rol spelen bij de vertering, opname en benutting van voedingsstoffen. Hier is een overzicht van hun belang en de stoffen die ze produceren, samen met hun functies:

Lever:

1. Productie van gal: De lever produceert gal, een groenachtig gele vloeistof die helpt bij de vertering en opname van vetten. Gal wordt opgeslagen in de galblaas en indien nodig vrijgegeven aan de dunne darm.

2. Ontgifting: De lever is verantwoordelijk voor het ontgiften van verschillende schadelijke stoffen, waaronder medicijnen, alcohol, gifstoffen en metabolische afvalproducten, die vervolgens uit het lichaam worden uitgescheiden.

3. Opslag van glycogeen: De lever slaat overtollige glucose op als glycogeen via een proces dat glycogenese wordt genoemd. Wanneer het lichaam energie nodig heeft, breekt de lever glycogeen af ​​en geeft glucose af aan de bloedbaan.

4. Synthese van plasma-eiwitten: De lever synthetiseert verschillende essentiële plasma-eiwitten, zoals albumine, fibrinogeen en stollingsfactoren, die essentieel zijn voor het handhaven van het bloedvolume, het reguleren van de osmotische druk en het zorgen voor een goede bloedstolling.

5. Cholesterolregulering: De lever reguleert het cholesterolgehalte in het lichaam door overtollig cholesterol uit de bloedbaan te verwijderen en om te zetten in galzouten of uit het lichaam uit te scheiden.

6. Productie van ureum: De lever zet overtollig stikstofhoudend afval, voornamelijk ammoniak, om in ureum, dat vervolgens door de nieren wordt uitgescheiden.

Alvleesklier:

1. Productie van spijsverteringsenzymen: De alvleesklier produceert verschillende spijsverteringsenzymen en geeft deze af in de dunne darm, waaronder pancreasamylase, lipase, protease en nucleasen. Deze enzymen helpen koolhydraten, vetten, eiwitten en nucleïnezuren af ​​te breken tot kleinere moleculen die gemakkelijk kunnen worden opgenomen.

2. Productie van bicarbonaationen: De alvleesklier scheidt bicarbonaationen af, die helpen bij het neutraliseren van de zure chyme (voedselmengsel) die vanuit de maag de dunne darm binnendringt. Hierdoor ontstaat een gunstige pH-omgeving voor de optimale activiteit van spijsverteringsenzymen.

3. Regulering van de bloedglucose: De alvleesklier speelt een cruciale rol bij de regulering van de bloedsuikerspiegel door de productie van de hormonen insuline en glucagon. Insuline verlaagt de bloedsuikerspiegel door de opname en het gebruik van glucose door lichaamsweefsels te vergemakkelijken. Glucagon verhoogt de bloedsuikerspiegel door de afgifte van glucose uit de lever in de bloedbaan te stimuleren.

4. Emulgering van vetten: De alvleesklier scheidt stoffen af ​​die helpen bij de emulgering van vetten, waardoor enzymen vetten efficiënter kunnen afbreken.

Over het algemeen zijn de lever en de alvleesklier essentieel voor de spijsvertering, de opname van voedingsstoffen, ontgifting en het handhaven van de algehele metabolische balans van het lichaam. Een disfunctie of ziekten die deze organen aantasten, kunnen leiden tot verschillende spijsverterings- en systemische gezondheidsproblemen.