1. Eiwitten:

De dunne darm speelt een cruciale rol bij het verteren van eiwitten en het afbreken ervan in aminozuren, die vervolgens door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt. Het proces van eiwitvertering in de dunne darm omvat verschillende stappen:

- Mechanische vertering: De spierwanden van de dunne darm trekken samen en ontspannen, waardoor het voedsel fysiek in kleinere stukjes wordt afgebroken, waardoor het oppervlak voor enzymatische werking toeneemt.

- Chemische vertering: De alvleesklier geeft enzymen vrij die proteasen worden genoemd en die eiwitten afbreken tot kleinere peptiden. Twee belangrijke proteasen zijn trypsine en chymotrypsine. Trypsine verteert eiwitten voornamelijk in de alkalische omgeving van de dunne darm, terwijl chymotrypsine het beste werkt in lichtzure omstandigheden.

- Absorptie: Zodra de eiwitten zijn afgebroken tot peptiden, worden ze verder afgebroken door enzymen die peptidasen worden genoemd en die worden geproduceerd door de borstelgrenscellen langs de dunne darm. Deze peptidasen breken de peptiden in individuele aminozuren. De aminozuren worden vervolgens actief via de darmwand naar de bloedbaan getransporteerd.

2. Vetten:

De dunne darm speelt ook een cruciale rol bij het verteren van vetten en het afbreken ervan in vetzuren en glycerol, die door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt. Het proces van vetvertering omvat de volgende stappen:

- Emulgering: Vetten zijn onoplosbaar in water, dus de eerste stap bij de vetvertering is het emulgeren ervan. De galblaas geeft galzouten af ​​in de dunne darm, die helpen vetten in kleinere druppels af te breken, waardoor het oppervlak voor enzymatische werking toeneemt.

- Chemische vertering: De alvleesklier geeft enzymen vrij, lipasen genaamd, die vetten afbreken tot vetzuren en glycerol. De belangrijkste lipase die betrokken is bij de vetvertering is pancreaslipase. Het werkt samen met galzouten om triglyceriden (de belangrijkste vorm van voedingsvetten) te hydrolyseren tot vrije vetzuren en monoglyceriden.

- Absorptie: Zodra de vetten zijn afgebroken tot vetzuren en glycerol, worden ze opgenomen in de darmwand. De vetzuren worden opgenomen in het lymfestelsel, terwijl de glycerol wordt opgenomen in de bloedbaan.