Sondevoeding, ook wel enterale voeding genoemd, is een methode om via een sonde voeding rechtstreeks in het spijsverteringskanaal te brengen. Het wordt gebruikt voor mensen die niet genoeg voedsel kunnen eten of drinken om aan hun voedingsbehoeften te voldoen.

Er zijn verschillende soorten sondevoeding, afhankelijk van de individuele behoeften:

- Nasogastrische (NG) sonde: Een dunne, flexibele buis wordt door de neus, in de keel en in de maag ingebracht.

- Orogastrische (OG) sonde: Een dunne, flexibele buis wordt door de mond, in de keel en in de maag ingebracht.

- Gastrostomie (G-buis): Chirurgisch wordt via de buikwand een buisje rechtstreeks in de maag ingebracht.

- Jejunostomie (J-buis): Een buisje wordt operatief via de buikwand rechtstreeks in de dunne darm ingebracht.

Sondevoeding kan met tussenpozen worden gegeven, waarbij voedingen meerdere keren per dag worden gegeven, of continu, met een langzame, gestage druppel van de formule gedurende 24 uur.

Het proces van sondevoeding omvat:

1. De formule voorbereiden: De formule is meestal een vloeibaar voedingssupplement dat speciaal is ontworpen voor sondevoeding. Het is belangrijk om de instructies op de formuleverpakking zorgvuldig te volgen om ervoor te zorgen dat de formule correct wordt bereid.

2. De formule beheren: De formule wordt via de tube toegediend met behulp van een injectiespuit of een pomp. De voedingssnelheid wordt bepaald door de behoeften van het individu en wordt doorgaans voorgeschreven door een arts of diëtist.

3. Het individu monitoren: Terwijl de formule wordt toegediend, is het belangrijk om het individu te controleren op tekenen van complicaties, zoals misselijkheid, braken of buikpijn.

4. De buis schoonmaken: De buis moet regelmatig worden schoongemaakt om infectie te voorkomen. De schoonmaakfrequentie is afhankelijk van het type slang en de individuele behoeften.

Sondevoeding kan een veilige en effectieve manier zijn om voeding te geven aan mensen die zelf niet voldoende kunnen eten of drinken. Het kan helpen de algehele gezondheid en het welzijn te verbeteren, en het kan ook ondervoeding en andere complicaties voorkomen.