Wanneer een cel voedsel moet verteren, vinden er verschillende processen plaats:

1. Endocytose: De cel neemt voedseldeeltjes of voedingsstoffen uit de omgeving op via verschillende endocytosemechanismen. Deze mechanismen omvatten:

- Fagocytose:De cel omhult vaste deeltjes door pseudopodia uit te breiden en een fagocytische beker rond het deeltje te vormen.

- Pinocytose:de cel neemt vloeistof en opgeloste stoffen op door kleine blaasjes te vormen die zich losmaken van het celmembraan.

- Receptor-gemedieerde endocytose:specifieke moleculen op het celoppervlak binden zich aan receptoren op de voedseldeeltjes, waardoor de vorming van met clathrine bedekte putjes ontstaat die uiteindelijk blaasjes vormen die de voedseldeeltjes bevatten.

2. Lysosoomvorming: Zodra de voedseldeeltjes zich in de cel bevinden, worden ze ingesloten in membraangebonden blaasjes die endosomen worden genoemd. Deze endosomen versmelten vervolgens met lysosomen, dit zijn zure organellen die spijsverteringsenzymen bevatten.

3. Spijsvertering: Binnen de lysosomen breken de spijsverteringsenzymen de complexe voedselmoleculen af ​​in eenvoudiger componenten. Deze enzymen omvatten proteasen (voor eiwitten), lipasen (voor vetten), carbohydrasen (voor koolhydraten) en nucleasen (voor nucleïnezuren).

4. Voedingstransport: De resulterende afbraakproducten, zoals aminozuren, vetzuren, suikers en nucleotiden, worden vanuit de lysosomen naar het cytoplasma getransporteerd. Deze voedingsstoffen kunnen vervolgens door de cel worden gebruikt voor verschillende metabolische processen, zoals energieproductie, synthese van nieuwe moleculen en cellulair herstel.

5. Exocytose: Al het onverteerde materiaal of afvalproducten dat in de lysosomen achterblijft, wordt uiteindelijk door exocytose uit de cel verdreven. Dit proces omvat de fusie van lysosomen met het celmembraan, waardoor hun inhoud naar de buitenkant van de cel wordt vrijgegeven.