In de dunne darm wordt door chemische vertering het gedeeltelijk verteerde voedsel uit de maag verder afgebroken tot kleinere moleculen die door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt. Bij dit proces zijn verschillende enzymen betrokken die door de alvleesklier en de dunne darm zelf worden geproduceerd. Hier is een samenvatting van wat chemische vertering in de dunne darm doet:

1. Enzymen uit de alvleesklier:

- Lipase: Breekt lipiden en vetten af ​​in vetzuren en glycerol.

- Amylase: Breekt koolhydraten, met name zetmeel, af tot eenvoudige suikers zoals maltose.

- Protease: Breekt eiwitten af ​​in kleinere peptiden en vervolgens in individuele aminozuren.

2. Enzymen uit de dunne darm:

- Enterokinase: Activeert trypsine, een protease dat eiwitten verder afbreekt.

- Lactase: Breekt de disacharide-lactose, gevonden in melk, af in glucose en galactose.

- Sucrase: Breekt sucrose, gewone tafelsuiker, af in glucose en fructose.

- Maltase: Breekt maltose, geproduceerd door de afbraak van zetmeel, af tot glucose.

3. Galzouten uit de lever:

- Galzouten helpen bij de vertering en opname van vetten. Ze emulgeren vetten en breken ze af in kleinere druppeltjes waarop lipase beter kan reageren.

4. Opname van voedingsstoffen:

- De eindproducten van de chemische vertering zijn eenvoudige suikers, aminozuren en vetzuren, die gemakkelijk door de wanden van de dunne darm in de bloedbaan kunnen worden opgenomen.

- De binnenwand van de dunne darm heeft talrijke vingerachtige uitsteeksels, villi genaamd, die het oppervlak vergroten voor een efficiënte opname van voedingsstoffen.

5. Transport naar de dikke darm:

- Onverteerde materialen bewegen zich, samen met water en elektrolyten, langs de dunne darm en bereiken uiteindelijk de dikke darm voor verdere verwerking en opname van water.

Chemische vertering in de dunne darm is cruciaal voor het afbreken van complexe voedselmoleculen in vormen die efficiënt door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt. Dit ingewikkelde proces zorgt ervoor dat essentiële voedingsstoffen worden verkregen uit het voedsel dat we consumeren en beschikbaar worden gemaakt voor verschillende metabolische processen.