Mond:

De mond speelt een cruciale rol bij de mechanische vertering van voedsel. Dit is wat er in de mond gebeurt tijdens mechanische spijsvertering:

- Kauwen (kauwen): De primaire functie van de mond bij mechanische spijsvertering is kauwen. Tanden, die in verschillende soorten en maten verkrijgbaar zijn, helpen bij het malen en afbreken van vast voedsel in kleinere stukjes. Kauwen vergroot het oppervlak van het voedsel, waardoor het gemakkelijker wordt voor spijsverteringsenzymen om eraan te werken.

- Speeksel en mengen: De mond produceert ook speeksel, dat spijsverteringsenzymen bevat, zoals speekselamylase en linguale lipase. Speekselamylase begint de chemische vertering van koolhydraten door zetmeel af te breken tot eenvoudigere suikers. Linguale lipase, aangetroffen in de tong, helpt bij de initiële afbraak van voedingsvetten. Speeksel bevochtigt en smeert ook voedsel, waardoor het gemakkelijker wordt doorgeslikt.

Maag:

Na het kauwen en vermengen met speeksel beweegt het voedsel via de slokdarm naar de maag, waar het proces van mechanische vertering wordt voortgezet. Dit gebeurt er in de maag:

- Spiercontracties (peristaltiek): De spierwanden van de maag trekken ritmisch samen in een proces dat peristaltiek wordt genoemd. Deze samentrekkingen helpen het voedsel te mengen met maagsappen en grotere voedseldeeltjes in kleinere af te breken.

- Maagzuur: De maag scheidt zoutzuur (HCl) af als onderdeel van de maagsappen. Deze zure omgeving helpt schadelijke micro-organismen te doden en creëert een optimale pH voor de activiteit van spijsverteringsenzymen.

- Mechanisch slijpen: De maag heeft dikke spierwanden die het voedsel karnen, waardoor wrijving ontstaat en het verder wordt afgebroken tot een halfvloeibare substantie die bekend staat als chymus. Deze mechanische maalwerking helpt de voedseldeeltjes te verkleinen tot afmetingen die geschikt zijn voor verdere vertering in de dunne darm.

Over het algemeen spelen de mond en de maag een cruciale rol bij de mechanische spijsvertering. Kauwen in de mond vergroot het oppervlak en initieert de chemische vertering, terwijl de spiersamentrekkingen en de zure omgeving van de maag de voedseldeeltjes verder afbreken tot een vorm die efficiënt kan worden verwerkt in de daaropvolgende stadia van de spijsvertering.