Tijdens de spijsvertering worden vetten (triglyceriden) afgebroken tot kleinere moleculen die vetzuren en glycerol worden genoemd. Dit proces wordt mogelijk gemaakt door enzymen die lipasen worden genoemd en die worden geproduceerd door de pancreas en het slijmvlies van de dunne darm.

Lipasen breken de bindingen tussen de vetzuren en het glycerolmolecuul af, waardoor de individuele vetzuren vrijkomen. De vetzuren worden vervolgens verder verwerkt in het lichaam, waarbij ze worden gebruikt voor energie of worden opgeslagen als vet. Glycerol wordt ook gebruikt voor energie of omgezet in glucose.

De afbraak van vetten begint in de maag, waar het enzym maaglipase een deel van de vetmoleculen begint af te breken. Het merendeel van de vetvertering vindt echter plaats in de dunne darm. Zodra de vetten de dunne darm binnenkomen, worden ze geëmulgeerd door galzouten, die door de lever worden geproduceerd en in de galblaas worden opgeslagen. Door emulgering worden de vetdruppeltjes afgebroken tot kleinere deeltjes, waardoor hun oppervlak groter wordt en ze toegankelijker worden voor de lipasen.

De lipasen breken de vetten vervolgens af in vetzuren en glycerol. De vetzuren en glycerol worden vervolgens opgenomen in de darmvlokken, dit zijn kleine vingerachtige uitsteeksels langs de dunne darm. Eenmaal opgenomen kunnen de vetzuren door het lichaam worden getransporteerd voor energie of opslag, terwijl de glycerol kan worden gebruikt voor energie of kan worden omgezet in glucose.