De voedingsstoffen uit het spijsverteringsstelsel worden via de wanden van de dunne darm in de bloedbaan opgenomen. De dunne darm is een lange, opgerolde buis die verantwoordelijk is voor het grootste deel van de opname van voedingsstoffen uit voedsel. De binnenwand van de dunne darm is bekleed met kleine, vingerachtige uitsteeksels die villi worden genoemd. Villi vergroten het oppervlak van de dunne darm, waardoor meer voedingsstoffen kunnen worden opgenomen.

De voedingsstoffen uit voedsel worden via de villi in de bloedbaan opgenomen. De villi zijn bedekt met kleine bloedvaten die haarvaten worden genoemd. De haarvaten transporteren de voedingsstoffen naar de lever, waar ze worden verwerkt en gedistribueerd naar de rest van het lichaam.

Sommige voedingsstoffen, zoals vitamines en mineralen, worden via de wanden van de dunne darm rechtstreeks in de bloedbaan opgenomen. Andere voedingsstoffen, zoals koolhydraten, eiwitten en vetten, moeten worden afgebroken tot kleinere moleculen voordat ze kunnen worden opgenomen. Dit proces van het afbreken van voedingsstoffen wordt spijsvertering genoemd.

De spijsvertering begint in de mond, waar speeksel koolhydraten afbreekt. Het gaat verder in de maag, waar maagzuur eiwitten afbreekt. Ten slotte wordt de spijsvertering voltooid in de dunne darm, waar enzymen uit de pancreas en gal uit de lever helpen bij het afbreken van koolhydraten, eiwitten en vetten.

Zodra de voedingsstoffen uit voedsel in de bloedbaan zijn opgenomen, worden ze naar cellen door het hele lichaam getransporteerd. Deze cellen gebruiken de voedingsstoffen voor energie, groei en herstel.