Voedsel rot niet in je darmen tijdens het verteringsproces. Het spijsverteringsstelsel breekt voedsel af door middel van mechanische en chemische processen, waardoor het wordt omgezet in opneembare voedingsstoffen.

Hier is een overzicht van hoe voedsel wordt verteerd en opgenomen:

1. Mechanische spijsvertering:In je mond breken tanden mechanisch voedsel af in kleinere stukjes. Hierdoor wordt de oppervlakte van het voedsel vergroot, waardoor spijsverteringsenzymen er gemakkelijker op kunnen werken.

2. Chemische vertering in de maag:Het voedsel komt vervolgens in de maag terecht, waar maagzuren en enzymen worden afgescheiden. De maagzuren creëren een zure omgeving die bacteriën doodt en eiwitten begint te denatureren. Enzymen zoals pepsine beginnen eiwitten af ​​te breken. De maag draait en mengt het voedsel, waardoor het verder wordt afgebroken tot een halfvloeibare vorm die chymus wordt genoemd.

3. Chemische vertering in de dunne darm:De maagbrij beweegt zich naar de dunne darm, wat de belangrijkste plaats is voor de opname van voedingsstoffen. De alvleesklier geeft enzymen zoals amylase, lipase en protease af in de dunne darm. Amylase breekt koolhydraten af ​​tot suikers, lipase breekt vetten af ​​tot vetzuren en glycerol, en protease breekt eiwitten verder af tot kleinere peptiden.

4. Absorptie van voedingsstoffen:De dunne darm heeft kleine vingerachtige uitsteeksels, villi genaamd, langs de binnenwand. Villi vergroten het oppervlak voor de opname van voedingsstoffen. Voedingsstoffen zoals suikers, aminozuren, vetzuren, vitamines en mineralen worden via de villi in de bloedbaan opgenomen.

5. Eliminatie van afval:Onverteerd materiaal en afvalproducten van de spijsvertering vormen zich in de ontlasting en verplaatsen zich naar de dikke darm of de dikke darm. Water en elektrolyten worden in de dikke darm opgenomen, waardoor de ontlasting verder stolt. De ontlasting wordt uiteindelijk via het rectum en de anus uit het lichaam verwijderd.

Tijdens een normale spijsvertering passeert het voedsel relatief snel het spijsverteringskanaal. Het hele proces duurt gewoonlijk tussen de 24 en 72 uur, afhankelijk van het individu en het soort voedsel. Onverteerde plantaardige vezels, bekend als voedingsvezels, bewegen zich door het spijsverteringsstelsel zonder te worden afgebroken, waardoor de ontlasting groter wordt en de eliminatie ervan wordt bevorderd.

Een goede werking van het spijsverteringsstelsel voorkomt dat voedsel gaat rotten of stagneert in de darmen. Bepaalde aandoeningen, zoals een obstructie of een verminderde spijsvertering, kunnen er echter voor zorgen dat voedsel langzaam door het spijsverteringskanaal beweegt, wat leidt tot bacteriegroei en mogelijke fermentatie, wat kan resulteren in symptomen zoals een opgeblazen gevoel, gasvorming en ongemak.