Hoewel de exacte oorzaak van constipatie vaak niet volledig wordt begrepen en van persoon tot persoon kan verschillen, is het mogelijk dat bepaalde factoren, waaronder genetische aanleg, een rol spelen in de neiging van een individu om constipatie te ervaren. Genetica kan verschillende aspecten van het spijsverteringsstelsel beïnvloeden, waaronder de beweeglijkheid en het functioneren van de dikke darm, de samenstelling en uitscheiding van spijsverteringsvloeistoffen en enzymen, en de balans van de darmmicrobiota. Deze factoren kunnen de frequentie en het gemak van de stoelgang beïnvloeden en bij sommige personen bijdragen aan constipatie.

Sommige mensen kunnen bijvoorbeeld een langzamere transittijd van voedsel en afval door het spijsverteringskanaal erven, wat leidt tot een verhoogde opname van water en de vorming van verharde ontlasting. Anderen hebben mogelijk een genetische aanleg die de productie en afgifte van bepaalde hormonen en neurotransmitters beïnvloedt die betrokken zijn bij het reguleren van darmcontracties en ontlasting.

Genetica beïnvloedt ook de samenstelling en diversiteit van de darmmicrobiota. Een onbalans in de soorten bacteriën die in de darmen aanwezig zijn, kan de stoelgang en spijsverteringsprocessen beïnvloeden. Bepaalde microbiële gemeenschappen in de darmen zijn in verband gebracht met een neiging tot obstipatie of diarree, terwijl een gezond evenwicht tussen diverse microbiële soorten verband houdt met een betere algehele gezondheid van de spijsvertering.

Het is vermeldenswaard dat genetica slechts één van de vele factoren is die kunnen bijdragen aan obstipatie. Andere factoren, zoals voeding, levensstijl, medicijnen en medische aandoeningen, kunnen ook een belangrijke rol spelen. Constipatie die aanhoudt of gepaard gaat met zorgwekkende symptomen moet altijd worden beoordeeld door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg voor een passende diagnose en behandeling.