Voedsel wordt langs het spijsverteringskanaal verplaatst door een reeks onwillekeurige spiercontracties die peristaltiek worden genoemd. Peristaltiek is een gecoördineerde, ritmische samentrekking van de gladde spieren van het spijsverteringskanaal die voedsel van de mond naar de anus voortstuwt.

De peristaltiek begint wanneer voedsel de mond binnenkomt en wordt gestimuleerd door de aanwezigheid van voedsel in het spijsverteringskanaal. De spieren van de slokdarm, maag en darmen trekken samen en ontspannen op een gecoördineerde manier, waardoor het voedsel naar voren wordt geduwd. De samentrekking van de spieren creëert een golfachtige beweging die voedsel langs het spijsverteringskanaal beweegt.

Peristaltiek is ook verantwoordelijk voor het mengen van voedsel met spijsverteringsenzymen en andere afscheidingen. De karn- en mengwerking van de peristaltiek helpt voedsel in kleinere deeltjes af te breken en vergemakkelijkt de opname van voedingsstoffen.

De snelheid van de peristaltiek wordt gecontroleerd door het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel kan de peristaltiek versnellen of vertragen, afhankelijk van het soort voedsel dat wordt geconsumeerd en de toestand van het spijsverteringskanaal.

De peristaltiek is bijvoorbeeld langzamer wanneer voedsel zich in de maag bevindt, waardoor er tijd is voor de spijsvertering. De peristaltiek is ook langzamer in de dikke darm, waar water en elektrolyten uit voedsel worden opgenomen.

Peristaltiek is een essentieel proces voor de vertering en opname van voedingsstoffen. Het is een complex proces dat wordt gecoördineerd door het zenuwstelsel en waarbij de gladde spieren langs het spijsverteringskanaal samentrekken en ontspannen.