Bij de eiwitopname in de darmen zijn verschillende processen betrokken die eiwitten in kleinere componenten afbreken en naar de bloedbaan transporteren. Hier is een overzicht van hoe eiwitten worden opgenomen:

1. Denaturatie:In de maag komen eiwitten zoutzuur en enzymen tegen die proteasen worden genoemd en die het denaturatieproces op gang brengen. Dit ontvouwt en ontrafelt de eiwitstructuren, waardoor meer oppervlakte vrijkomt voor enzymatische vertering.

2. Proteolyse in de maag:Pepsine, een protease geproduceerd door de maag, begint eiwitten af ​​te breken tot kleinere polypeptiden. Pepsine is het meest effectief in zure omstandigheden.

3. Proteolyse in de dunne darm:Zodra eiwitten de dunne darm bereiken, scheidt de alvleesklier verschillende spijsverteringsenzymen af, waaronder trypsine, chymotrypsine en carboxypeptidasen. Deze enzymen breken polypeptiden verder af in kleinere fragmenten, zoals aminozuren en dipeptiden.

4. Absorptie:De dunne darm is bekleed met gespecialiseerde cellen, enterocyten genaamd, die microvilli (borstelranden) hebben die het oppervlak voor absorptie vergroten. De enterocyten hebben specifieke transportmechanismen voor aminozuren en dipeptiden:

- Aminozuurabsorptie:Aminozuren worden geabsorbeerd door actief transport en vergemakkelijkte diffusie. Specifieke transporteiwitten, zoals natriumafhankelijke aminozuurtransporters, helpen aminozuren door de celmembranen van de enterocyten te verplaatsen.

- Dipeptide-absorptie:Sommige dipeptiden kunnen rechtstreeks en intact worden geabsorbeerd via specifieke dipeptidetransporters. In de enterocyten worden deze dipeptiden door intracellulaire peptidasen afgebroken tot individuele aminozuren.

5. Transport naar de bloedbaan:Eenmaal in de enterocyten worden aminozuren via de hepatische poortader naar de bloedbaan getransporteerd. Deze ader transporteert bloed van de darmen naar de lever, waar sommige aminozuren kunnen worden gemetaboliseerd of opgeslagen voordat ze in de systemische circulatie terechtkomen.

Na opname worden aminozuren door het lichaam getransporteerd en kunnen ze voor verschillende doeleinden worden gebruikt, waaronder eiwitsynthese, energieproductie en andere metabolische processen.