De lever en de alvleesklier spelen een complementaire rol bij het voltooien van de chemische spijsvertering, waarbij voedingsstoffen in voedsel worden afgebroken tot eenvoudiger vormen die door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt. Hier is een overzicht van hoe deze twee orgels samenwerken:

Lever:

1. Galproductie en -secretie:

- De lever produceert gal, een groenachtig gele vloeistof die helpt bij de vertering en opname van vetten.

- Gal bestaat uit galzouten, cholesterol, bilirubine (een afbraakproduct van hemoglobine) en andere componenten.

- Als reactie op de aanwezigheid van vet in de dunne darm trekt de galblaas samen en laat gal vrij in de twaalfvingerige darm (eerste deel van de dunne darm).

2. Emulgering van vetten:

- Galzouten werken als emulgatoren, wat betekent dat ze grote vetbolletjes helpen afbreken in kleinere druppels, waardoor hun oppervlak groter wordt.

- Door emulgering kunnen pancreasenzymen de vetten effectiever in kleinere componenten afbreken.

3. Absorptie van lipiden:

- De kleinere vetdruppeltjes worden, samen met andere lipidecomponenten, met behulp van micellen en andere mechanismen verder verwerkt en geabsorbeerd in de dunne darm.

Alvleesklier:

1. Productie van pancreassap:

- De alvleesklier is een klier die pancreassap produceert en afscheidt in de twaalfvingerige darm.

- Pancreassap bevat verschillende spijsverteringsenzymen die verantwoordelijk zijn voor de afbraak van koolhydraten, eiwitten en vetten.

2. Koolhydraatvertering:

- Een van de pancreasenzymen is amylase, dat complexe koolhydraten (zoals zetmeel) afbreekt tot eenvoudigere suikers zoals maltose en dextrine.

3. Eiwitvertering:

- Pancreasproteasen omvatten enzymen zoals trypsine, chymotrypsine en carboxypeptidase, die helpen eiwitten af ​​te breken in kleinere peptiden en aminozuren.

4. Vetvertering:

- De alvleesklier produceert lipasen, waaronder pancreaslipase, die samenwerken met galzouten om geëmulgeerde vetten verder af te breken tot vetzuren en glycerol.

De afgifte van pancreassap wordt gestimuleerd door hormonen zoals cholecystokinine (CCK) en secretine, die worden geproduceerd als reactie op de aanwezigheid van voedingsstoffen in de dunne darm.

Samenvattend werken de lever en de alvleesklier nauw samen tijdens de chemische vertering. De productie van gal door de lever helpt bij de vertering en opname van vetten, terwijl de alvleesklier enzymen afscheidt die koolhydraten, eiwitten en vetten afbreken tot kleinere moleculen die door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt.