De maag heeft een unieke zure omgeving vergeleken met andere delen van de darm. De pH in de maag kan variëren van 1 tot 2, waardoor deze zeer zuur is. Deze zuurgraad is voornamelijk te wijten aan de afscheiding van zoutzuur (HCl) door de pariëtale cellen in de maagklieren van de maag.

1. Maag-pH:

- De pH in de maag wordt op een laag niveau van 1 tot 2 gehouden.

- De belangrijkste factor die verantwoordelijk is voor de hoge zuurgraad is de afscheiding van zoutzuur (HCl) door de pariëtale cellen.

- HCl helpt bij het doden van ingenomen micro-organismen, het denatureren van eiwitten voor de spijsvertering en het creëren van een optimale omgeving voor de activering van pepsine, het belangrijkste spijsverteringsenzym in de maag.

2. Slokdarm:

- De pH in de slokdarm is normaal gesproken licht zuur, variërend tussen 5 en 7.

- Wanneer de onderste slokdarmsfincter (LES) echter niet goed functioneert of zich op ongepaste wijze ontspant, kan maagzuur terugvloeien naar de slokdarm, wat kan leiden tot een aandoening die gastro-oesofageale refluxziekte (GORZ) wordt genoemd.

3. Twaalfvingerige darm:

- Het eerste deel van de dunne darm, de twaalfvingerige darm, heeft een pH van 4 tot 5.

- De zuurgraad in de twaalfvingerige darm wordt beïnvloed door de instroom van gedeeltelijk verteerde zure maagbrij uit de maag en de afscheiding van bicarbonaatrijke vloeistoffen uit de pancreas en de lever.

4. Jejunum en ileum:

- De pH in het jejunum en het ileum, het middelste en distale deel van de dunne darm, is doorgaans neutraal tot licht alkalisch, variërend van 7 tot 8.

- Deze alkalische omgeving is cruciaal voor de optimale activiteit van enzymen die betrokken zijn bij de vertering en opname van koolhydraten, eiwitten en vetten.

5. Dubbele punt:

- De dikke darm, ook wel de dikke darm genoemd, heeft een pH-gradiënt.

- In het stijgende colon, waar water en elektrolyten worden geabsorbeerd, kan de pH licht zuur zijn (pH 5,5-6,5).

- Naarmate de inhoud van de dikke darm richting het dalende colon en rectum beweegt, verschuift de pH geleidelijk naar een meer neutraal of licht alkalisch bereik (pH 6,5-7,5).

- De pH van het colon wordt beïnvloed door de fermentatie van onverteerde koolhydraten door de darmmicrobiota, waardoor vetzuren met een korte keten worden geproduceerd die bijdragen aan het zure milieu.

6. Rectum en ontlasting:

- Het rectum heeft over het algemeen een neutrale pH, rond de 7.

- De pH van de ontlasting kan variëren, afhankelijk van factoren zoals het dieet, de transittijd in de dikke darm en de microbiële activiteit. Het valt doorgaans binnen een bereik van 5,5 tot 7,5.

Samenvattend is de pH-waarde van de maag uniek zuur, essentieel voor de spijsvertering, de desinfectie van ingenomen stoffen en de activering van spijsverteringsenzymen. Andere delen van de darmen hebben variërende pH-niveaus die hun respectieve functies ondersteunen en geschikte omstandigheden bieden voor de spijsvertering, opname van voedingsstoffen en microbiota-activiteit.