Proctitis is een ontsteking van het slijmvlies van het rectum , gedefinieerd als de laatste 15 cm . van de dikke darm . Het is ook geassocieerd met ontsteking van de lamina propria , het verlies van mucosale cellen , eosinofiele crypte abcessen en oedeem van arteriolen . Proctitis kan de voortgang in ischemie van het rectum en produceren bloeden , fistelvorming , vernauwingen en zweren . De volgende stappen laten zien hoe je proctitis diagnosticeren . Instructies
1

Haal de gemeenschappelijke presentatie van symptomen van proctitis . Deze kunnen variëren, omdat proctitis heeft vele oorzaken , maar symptomen met omvatten de aanwezigheid van bloed en slijm in de ontlasting , af passage van losse ontlasting en een sterke drang ondoeltreffend om de darmen te evacueren .
2

Controle symptomen specifieke proctitis veroorzaakt door een infectie . Deze vaak bestaan ​​uit anale jeuk , rectale pijn en de daaruit voortvloeiende vermijding van de stoelgang . Veelvoorkomende oorzaken van infectieuze proctitis omvatten chlamydia , herpes simplex virus ( HSV ) en gonorroe.

Voer Goedkope 3 een lichamelijk onderzoek naar tekenen van proctitis te vinden, waaronder een roodheid van het slijmvlies , groepen blaasjes die vorm circulaire zweren , pijnloos chancres en gevoelige lymfeklieren in de lies gebied .
4

Voer algemene laboratoriumstudies om de ernst van proctitis bepalen . Een volledig bloedonderzoek moet worden gedaan om te controleren op bloedverlies en sequentiële zeven serumtests ( SMA 7) kan elektrolyt verliezen evalueren .
5

Run specifieke tests om de oorzaak van proctitis bepalen . Een verhoogd niveau van C - reactief proteïne is indicatief uitgebreid pancolitis . Rectale uitstrijkjes kan worden gebruikt om chlamydia of gonorroe diagnosticeren en blaasjesvocht kan worden geanalyseerd om een diagnose HSV .