Het spijsverteringsproces begint in de mond, waar voedsel wordt afgebroken door kauwen en speeksel. Van daaruit gaat het door de slokdarm naar de maag, waar het verder wordt afgebroken door maagzuren en enzymen.

De maag karnt vervolgens het voedsel en mengt het met spijsverteringssappen om een ​​halfvloeibare substantie te creëren die chymus wordt genoemd. Chyme gaat vervolgens door de dunne darm, waar het verder wordt afgebroken door enzymen uit de pancreas en gal uit de lever.

In de dunne darm worden ook de meeste voedingsstoffen uit voedsel in de bloedbaan opgenomen. Dit gebeurt via een proces dat diffusie wordt genoemd en waarbij moleculen van een gebied met een hoge concentratie naar een gebied met een lage concentratie worden verplaatst.

De voedingsstoffen die in de bloedbaan worden opgenomen, worden vervolgens naar cellen door het hele lichaam getransporteerd, waar ze worden gebruikt voor energie, groei en herstel.

Al het onverteerde voedsel dat overblijft nadat het door de dunne darm is gegaan, komt terecht in de dikke darm. In de dikke darm wordt water uit het voedsel opgenomen en het resterende afval wordt uiteindelijk als ontlasting uit het lichaam geëlimineerd.