1. Kauwen:Het verteringsproces begint in de mond. Wanneer u op uw voedsel kauwt, breekt u het in kleinere stukjes af, waardoor het oppervlak waarop enzymen later in het spijsverteringskanaal kunnen werken, groter wordt.
2. Slikken:Na het kauwen slik je het voedsel door, dat via de slokdarm naar de maag gaat. De slokdarm is een gespierde buis die voedsel van de mond naar de maag transporteert door middel van ritmische samentrekkingen die peristaltiek worden genoemd.
3. Maagzuur:Wanneer het voedsel de maag bereikt, komt het in aanraking met maagzuur. De maag produceert zoutzuur (HCl) en een enzym dat pepsine wordt genoemd. HCl doodt de meeste bacteriën en micro-organismen die in het voedsel aanwezig zijn en creëert een zure omgeving die nodig is om pepsine te laten werken.
4. Pepsine:Pepsine is een protease, een enzym dat eiwitten afbreekt in kleinere peptidefragmenten. Het is het meest effectief in een zure omgeving. Pepsine begint het proces van eiwitvertering in de maag.
5. Karnen:De maagspieren trekken samen en ontspannen, waarbij het voedsel wordt gekarnd en gemengd met maagzuur en pepsine. Deze mechanische actie breekt het voedsel verder af tot een halfvloeibare substantie die chymus wordt genoemd.
6. Vorming van chyme:Naarmate het voedsel wordt gemengd en gedeeltelijk in de maag wordt verteerd, vormt het zich geleidelijk tot een halfvloeibaar mengsel dat bekend staat als chymus. Chyme bevat gedeeltelijk verteerde eiwitten, vetten, koolhydraten en andere voedingscomponenten.
7. Doorgang naar de dunne darm:Zodra de chymus voldoende gemengd en gedeeltelijk afgebroken is, beweegt deze zich door de pylorusklep naar de dunne darm. De pylorusklep fungeert als poortwachter, waardoor de chymus in kleine hoeveelheden tegelijk in de dunne darm kan terechtkomen.
8. Verdere vertering:In de dunne darm vindt het grootste deel van de vertering plaats. Hier helpen enzymen uit de pancreas en gal uit de lever koolhydraten, eiwitten en vetten af te breken in kleinere componenten die door het lichaam kunnen worden opgenomen.
Het is belangrijk op te merken dat de spijsvertering een opeenvolgend proces is, en dat elke stap een cruciale rol speelt bij de juiste afbraak en opname van voedingsstoffen uit het voedsel dat we eten. Eventuele verstoringen of onregelmatigheden in het spijsverteringsproces kunnen leiden tot spijsverteringsproblemen en tekorten aan voedingsstoffen.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win