1. Inslikken

Het spijsverteringsstelsel van een sprinkhaan begint met inname, het proces waarbij voedsel wordt opgenomen. Sprinkhanen zijn plantenetende insecten, dus hun dieet bestaat voornamelijk uit plantaardig materiaal zoals bladeren, stengels en bloemen. Ze gebruiken hun kaken, sterke kaken, om hun voedsel vast te pakken en in kleine stukjes te snijden.

2. Spijsvertering

Zodra het voedsel is ingenomen, komt het in de voordarm terecht, die bestaat uit de slokdarm, krop en proventriculus. De slokdarm is een korte buis die het voedsel van de mond naar de krop transporteert. Het gewas is een dunwandig zakje waarin het voedsel tijdelijk wordt bewaard. De proventriculus is een spierkamer die het voedsel mengt en maalt met tandachtige structuren die maagmolens worden genoemd.

Het voedsel verplaatst zich vervolgens naar de middendarm, de belangrijkste plaats voor vertering en opname. De middendarm bestaat uit het mesenteron en het ileum. Het mesenteron is een lange, opgerolde buis waar de meeste spijsverteringsenzymen worden geproduceerd. Deze enzymen breken koolhydraten, eiwitten en vetten af ​​tot eenvoudigere moleculen die door de sprinkhaan kunnen worden opgenomen. Het ileum is een kortere, rechte buis die helpt bij de opname van water en elektrolyten uit het verteerde voedsel.

3. Uitscheiding

Het onverteerde voedselmateriaal en de afvalproducten komen terecht in de dikke darm, die bestaat uit de dikke darm en het rectum. De dikke darm is een korte, brede buis waarin bacteriën helpen bij de verdere afbraak van het voedsel. De endeldarm is een rechte buis die naar de anus leidt, waardoor de afvalstoffen uit het lichaam worden afgevoerd.

Sprinkhanen hebben ook een paar Malpighian tubuli, dit zijn uitscheidingsorganen die helpen bij het verwijderen van stikstofhoudende afvalproducten uit de hemolymfe (insectenbloed). Deze tubuli verzamelen de afvalproducten van de hemolymfe en transporteren deze naar de dikke darm, waar ze samen met de andere afvalstoffen worden uitgestoten.