Chemische vertering

Enzymen zijn katalysatoren, wat betekent dat ze de snelheid van een chemische reactie versnellen zonder dat ze tijdens de reactie worden verbruikt. Bij de chemische vertering breken enzymen complexe voedselmoleculen af ​​tot eenvoudigere moleculen die door het lichaam kunnen worden opgenomen.

Elk enzym is specifiek voor een bepaald type chemische binding. Amylase breekt bijvoorbeeld koolhydraten af ​​door de bindingen tussen glucosemoleculen te hydrolyseren, terwijl protease eiwitten afbreekt door de bindingen tussen aminozuren te hydrolyseren.

Enzymen werken door de activeringsenergie van een reactie te verlagen, wat de hoeveelheid energie is die nodig is om de reactie te starten. Hierdoor kan de reactie plaatsvinden bij een lagere temperatuur en met een hogere snelheid.

Enzymen zijn zeer efficiënt en kunnen duizenden reacties per seconde katalyseren. Ze hebben ook een hoge mate van specificiteit, wat betekent dat ze alleen bepaalde soorten moleculen afbreken. Dit voorkomt dat het lichaam zijn eigen weefsels afbreekt.

Enzymen worden geproduceerd door cellen in het lichaam en worden uitgescheiden in het spijsverteringskanaal. Ze zijn ook aanwezig in sommige voedingsmiddelen, zoals fruit, groenten en yoghurt.

Hieronder volgen enkele van de belangrijkste enzymen die betrokken zijn bij de chemische vertering:

* Amylase:Breekt koolhydraten af ​​tot suikers

* Protease:breekt eiwitten af ​​in aminozuren

* Lipase:breekt vetten af ​​in vetzuren en glycerol

* Nuclease:breekt nucleïnezuren af ​​in nucleotiden

Deze enzymen werken samen om voedselmoleculen af ​​te breken tot kleine moleculen die door het lichaam kunnen worden opgenomen. Onverteerde voedselmoleculen worden als afval uit het lichaam afgevoerd.