Tetanus is een ernstige bacteriële infectie die kan leiden tot spierspasmen en zelfs de dood. Het wordt veroorzaakt door een bacterie genaamd Clostridium tetani, die vaak voorkomt in grond, stof en mest. Tetanus kan het lichaam binnendringen via elke beschadiging van de huid, inclusief brandwonden.

Brandwondenpatiënten lopen een verhoogd risico op tetanus, omdat brandwonden een ideale omgeving kunnen bieden waarin de bacteriën kunnen groeien. Bovendien zijn patiënten met brandwonden mogelijk niet in staat hun wonden goed te reinigen, wat het risico op infectie verder kan vergroten.

Het tetanusvaccin wordt gegeven aan patiënten met brandwonden om hen tegen deze ernstige infectie te beschermen. Het vaccin werkt door het lichaam te stimuleren antilichamen tegen de tetanusbacterie te produceren. Deze antilichamen kunnen vervolgens helpen voorkomen dat de bacterie een infectie veroorzaakt.

Het tetanusvaccin wordt doorgaans gegeven als een reeks van drie injecties. De eerste injectie wordt zo snel mogelijk na de brandwond gegeven. De tweede en derde injectie worden respectievelijk 4 tot 8 weken en 6 tot 12 maanden na de eerste injectie gegeven.

Het tetanusvaccin is zeer effectief in het voorkomen van tetanusinfectie. Het is echter belangrijk op te merken dat het vaccin geen volledige bescherming biedt. Het is nog steeds mogelijk dat gevaccineerde personen tetanus krijgen als ze worden blootgesteld aan een grote hoeveelheid van de bacteriën.