In pionierstijden, toen de medische zorg beperkt was, namen pioniers hun toevlucht tot traditionele methoden om een ​​gebroken been te genezen. Dit is wat ze mogelijk hebben gedaan:

1. Het bot instellen:

Pioniers begrepen hoe belangrijk het is om het gebroken bot op de juiste manier te plaatsen om een ​​goede genezing te garanderen. Ze zouden proberen de botfragmenten opnieuw uit te lijnen als de breuk niet samengesteld was (met een open wond).

2. Spalken:

Nadat ze het bot hadden uitgelijnd, immobiliseerden ze het been met behulp van spalken. Pioniers gebruikten vaak materialen zoals houten stokken, harde schors of zelfs harde dekens om spalken te maken.

3. Kruiden en traditionele remedies:

Bepaalde kruiden werden gebruikt vanwege hun pijnstillende en genezende eigenschappen. Kruiden zoals wilgenbast (dat salicylzuur bevat, een voorloper van aspirine) werden gekauwd of gebruikt als kompressen om de pijn te verlichten.

4. Rust:

Voldoende rust was essentieel voor een goede botgenezing. Pioniers benadrukten dat ze zoveel mogelijk van het gewonde been af ​​moesten blijven.

5. Geïmproviseerde casts:

In sommige gevallen creëerden pioniers geïmproviseerde afgietsels met materialen zoals bloem- en watermengsels die rond het been verhardden om extra ondersteuning te bieden.

6. Tractie:

Als de breuk gepaard ging met het scheiden van botfragmenten, kan er tractie zijn toegepast met behulp van touwen, katrollen en gewichten om de botfragmenten voorzichtig op hun plaats te trekken.

7. Wondverzorging:

Als de fractuur gecompliceerd was, werd extra zorg besteed om infectie te voorkomen. Pioniers probeerden de wond schoon te maken en gebruikten eenvoudige verbanden of natuurlijke materialen zoals honing om de wondgenezing te bevorderen.

8. Traditionele genezers:

In sommige gevallen zochten pioniers de hulp van traditionele genezers of ‘bonesetters’ die ervaring hadden met het zetten van botten en op de hoogte waren van traditionele geneesmethoden.

9. Zelfmedicatie:

Pioniers hebben misschien zelfgemaakte remedies of volksgeneesmiddelen gebruikt voor pijnverlichting, zoals thee van wilgenbast of tincturen gemaakt van kruiden waarvan werd aangenomen dat ze pijnstillende eigenschappen hadden.

Het is belangrijk op te merken dat bij veel baanbrekende behandelingen het wetenschappelijke inzicht en de steriele technieken ontbraken die we vandaag de dag hebben. Moderne geneeskunde en behandelpraktijken zijn veel effectiever in het behandelen en genezen van gebroken botten.