Aanvallen worden veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Ze kunnen in elk deel van de hersenen beginnen, maar sommige gebieden worden vaker getroffen dan andere.

Het meest voorkomende deel van de hersenen waar aanvallen beginnen, is de temporale kwab. De temporale kwabben bevinden zich aan de zijkanten van de hersenen en zijn betrokken bij verschillende functies, waaronder geheugen, taal en gehoor.

Andere veel voorkomende delen van de hersenen waar epileptische aanvallen kunnen beginnen, zijn de frontale kwab, de pariëtale kwab en de occipitale kwab. De frontale kwab bevindt zich aan de voorkant van de hersenen en is betrokken bij verschillende functies, waaronder denken, plannen en bewegen. De pariëtale kwab bevindt zich bovenaan de hersenen en is betrokken bij een verscheidenheid aan functies, waaronder perceptie, aandacht en ruimtelijk bewustzijn. De occipitale kwab bevindt zich aan de achterkant van de hersenen en is betrokken bij een verscheidenheid aan functies, waaronder zicht en kleurwaarneming.

Het specifieke deel van de hersenen waar een aanval begint, bepaalt het type aanval dat optreedt. Toevallen die in de temporaalkwab beginnen, veroorzaken bijvoorbeeld vaak hallucinaties of déja vu, terwijl aanvallen die in de frontaalkwab beginnen vaak spierspasmen of veranderingen in het bewustzijn veroorzaken.