Het mictieproces, ook wel urineren genoemd, wordt voornamelijk gestimuleerd door het vullen van de urineblaas en de daaruit voortvloeiende toename van de intravesicale druk. Wanneer de blaas een bepaald niveau van volheid bereikt, zendt deze signalen naar het ruggenmerg en de hersenen, waardoor de mictiereflex wordt geactiveerd.

Er zijn verschillende factoren betrokken bij het stimuleren van de mictie:

Rekreceptoren in de blaas: De blaaswand bevat rekreceptoren die bekend staan ​​als urotheelcellen of rekreceptoren. Terwijl de blaas zich vult met urine, voelen deze receptoren de toenemende druk en sturen signalen naar het ruggenmerg.

Pontine Mictiecentrum: De signalen van de rekreceptoren worden doorgegeven aan het pontine-mictiecentrum in de hersenstam. Dit centrum integreert de sensorische informatie en coördineert de mictiereflex.

Spinale reflexen: Het pontine-mictiecentrum veroorzaakt spinale reflexen die de samentrekking van de blaasspier (detrusorspier) en de ontspanning van de urethrale sluitspieren (interne en externe sluitspieren) met zich meebrengen.

Vrijwillige controle: Hoewel mictie in de eerste plaats een onvrijwillige reflex is, oefenen de hersenen, met name de hersenschors, vrijwillige controle uit over het proces. Individuen kunnen de mictie bewust tot op zekere hoogte onderdrukken of initiëren door de reflex te onderdrukken of te vergemakkelijken.

Andere factoren: Bepaalde fysiologische omstandigheden of externe stimuli kunnen ook de mictie beïnvloeden:

- Uitzetting van het rectum: Het rectum, gelegen naast de blaas, kan ook de mictiereflex stimuleren wanneer het opgezwollen of vol is.

- Koude temperaturen: Blootstelling aan koude temperaturen of onderdompeling in water kan de mictiereflex veroorzaken.

- Emotionele factoren: Angst, stress of bepaalde emoties kunnen de mictie beïnvloeden, wat leidt tot een verhoogde frequentie of urgentie.

- Bepaalde medicijnen: Sommige medicijnen, zoals diuretica, kunnen de urineproductie verhogen en de mictie stimuleren.

- Neurologische aandoeningen: Neurologische aandoeningen of verwondingen die het ruggenmerg of de hersenen aantasten, kunnen de normale mictiereflex verstoren, wat kan leiden tot incontinentie of urineretentie.

Normaal gesproken vindt mictie plaats wanneer de blaas een capaciteit van ongeveer 250-400 ml bereikt. Er bestaan ​​echter individuele variaties, en sommige mensen kunnen eerder de drang ervaren om te plassen of kunnen de urine langer ophouden zonder ongemak.