Het headright-systeem was een methode voor landverdeling die in de 17e en 18e eeuw in de Amerikaanse koloniën werd gebruikt. Onder dit systeem kregen individuen die naar de koloniën emigreerden een bepaalde hoeveelheid land toegekend, gebaseerd op het aantal mensen dat ze meebrachten. Het headright-systeem werd gebruikt om de vestiging en de economische ontwikkeling in de koloniën aan te moedigen.

Het koprechtsysteem werkte als volgt:

*Individuen die naar de koloniën emigreerden, kregen een bepaalde hoeveelheid land voor zichzelf.

* Ze kregen ook extra land voor elke persoon die ze meebrachten, inclusief familieleden, bedienden en contractarbeiders.

* De toegekende hoeveelheid land varieerde van kolonie tot kolonie, maar lag doorgaans tussen de 50 en 100 acres per persoon.

* In sommige gevallen konden eigendomsrechten worden gekocht en verkocht, waardoor individuen grote hoeveelheden land konden vergaren.

Het headright-systeem was een belangrijke factor in de ontwikkeling van de Amerikaanse koloniën. Het hielp immigranten naar de koloniën te lokken en moedigde hen aan zich te vestigen en in het land te investeren. Het systeem hielp ook bij het creëren van een meer diverse samenleving in de koloniën, omdat het mensen uit verschillende landen en achtergronden bij elkaar bracht.

Het headright-systeem werd uiteindelijk in de 19e eeuw afgeschaft, naarmate de koloniën zich meer vestigden en de behoefte aan extra land afnam. Het speelde echter een belangrijke rol bij het vormgeven van de ontwikkeling van de Verenigde Staten.