Structuur van het autonome zenuwstelsel

Het autonome zenuwstelsel (ANS) is een onderdeel van het perifere zenuwstelsel dat de onwillekeurige functies van het lichaam regelt, zoals hartslag, spijsvertering en ademhaling. Het ANS is verdeeld in twee takken:

* Sympathisch zenuwstelsel (SZS) :Deze tak van het ANS is verantwoordelijk voor het voorbereiden van het lichaam op fysieke activiteit en het reageren op stress.

* Parasympathisch zenuwstelsel (PNS) :Deze tak van het ANS is verantwoordelijk voor het vertragen van het lichaam en het besparen van energie.

Het ANS bestaat uit een netwerk van zenuwen en ganglia (clusters van zenuwcellen) die zich door het hele lichaam bevinden. Het sympathische zenuwstelsel vindt zijn oorsprong in het ruggenmerg en reist naar het lichaam via een keten van ganglia die de sympathische keten wordt genoemd. Het parasympathische zenuwstelsel vindt zijn oorsprong in de hersenstam en reist naar het lichaam via verschillende hersenzenuwen en via een netwerk van ganglia in de wanden van organen.

Het AZS werkt door neurotransmitters vrij te geven, dit zijn chemische boodschappers die signalen van de ene zenuwcel naar de andere overbrengen. De belangrijkste neurotransmitters van het sympathische zenuwstelsel zijn noradrenaline en epinefrine (adrenaline). De belangrijkste neurotransmitters van het parasympathische zenuwstelsel zijn acetylcholine en stikstofmonoxide.

Het ANS is belangrijk voor het handhaven van de homeostase, oftewel het interne evenwicht van het lichaam. Door onwillekeurige functies te reguleren, helpt het ANS het lichaam goed te laten functioneren.