Of een neuron een actiepotentiaal zal activeren wordt bepaald door de algebraïsche sommatie van individuele postsynaptische mogelijkheden (PSP's). Wanneer de netto EPSP (exciterend postsynaptisch potentieel) overschrijdt de drempel , zal het neuron een actiepotentiaal genereren.

Actiepotentialen zijn alles-of-niets-gebeurtenissen, wat betekent dat ze ofwel plaatsvinden (boven de drempel) of niet (onder de drempel). De drempel is een specifiek membraanpotentiaal dat moet worden bereikt voordat een actiepotentiaal kan worden geactiveerd.

Elk neuron heeft een andere drempel, die wordt bepaald door een aantal factoren, waaronder het type neuron, het aantal synapsen dat het ontvangt en de sterkte van die synapsen.

Wanneer een neuron een EPSP ontvangt, wordt het membraanpotentiaal positiever. Als de EPSP sterk genoeg is, zal deze de membraanpotentiaal naar de drempel brengen, waardoor een actiepotentiaal wordt geactiveerd.

Omgekeerd, wanneer een neuron een remmend postsynaptisch potentieel (IPSP) ontvangt, wordt het membraanpotentieel negatiever. Dit maakt het minder waarschijnlijk dat het neuron de drempel bereikt en een actiepotentiaal genereert.

Het totale effect van alle PSP's die een neuron ontvangt, wordt bepaald door de netto EPSP. Als de netto EPSP positief is, is de kans groter dat het neuron een actiepotentiaal afvuurt. Als de netto EPSP negatief is, is het minder waarschijnlijk dat het neuron een actiepotentiaal afvuurt.

Het proces van het integreren van PSP's en het bepalen of er wel of niet een actiepotentiaal moet worden afgevuurd, wordt 'integratie genoemd. ."