De sympathische afdeling van het autonome zenuwstelsel staat bekend als het ‘vecht- of vlucht’-systeem, omdat het het lichaam voorbereidt op overlevingsreacties in stressvolle of gevaarlijke situaties. Wanneer geactiveerd, veroorzaakt het sympathische zenuwstelsel verschillende fysiologische veranderingen die individuen helpen om te gaan met bedreigingen, zoals:

1. Verhoogde hartslag en bloeddruk:Het sympathische zenuwstelsel versnelt de hartslag en verhoogt de bloeddruk, waardoor een snelle toevoer van zuurstof en voedingsstoffen naar de spieren en organen wordt gegarandeerd. Hierdoor wordt het lichaam voorbereid op de fysieke inspanning die nodig is in levensbedreigende situaties.

2. Bronchodilatatie:Het sympathische zenuwstelsel zorgt ervoor dat de luchtwegen (bronchiën) verwijden, waardoor een verhoogde zuurstofopname en diepere ademhaling mogelijk is. Dit is essentieel voor het ondersteunen van de verhoogde energiebehoefte van het lichaam tijdens stressvolle scenario's.

3. Spierspanning en energiemobilisatie:De sympathische afdeling activeert de skeletspieren en maakt opgeslagen energie vrij uit vetcellen, waardoor de nodige kracht en uithoudingsvermogen wordt geboden om op uitdagingen te reageren.

4. Remming van niet-essentiële functies:Het onderdrukt tijdelijk niet-essentiële lichaamsfuncties, zoals de spijsvertering, om middelen te richten op onmiddellijke overlevingsreacties.

5. Pupilverwijding:Het sympathische systeem zorgt ervoor dat de pupillen zich verwijden, waardoor er meer licht in de ogen kan komen, wat het zicht verbetert bij weinig licht, zoals bijvoorbeeld tijdens een vecht- of vluchtsituatie.

6. Zweten:Het sympathische zenuwstelsel veroorzaakt zweten, waardoor het lichaam afkoelt tijdens fysieke inspanning en de temperatuur helpt reguleren in stressvolle omgevingen.

7. Afgifte van adrenaline:De activering van de sympathische afdeling leidt tot de afgifte van hormonen zoals adrenaline (epinefrine) uit de bijnieren. Adrenaline verbetert verder de fysiologische reacties van het lichaam op stressvolle omstandigheden.

In wezen bereidt de sympathische verdeling van het autonome zenuwstelsel individuen voor op het hoofd bieden aan een dreiging (vechten) of eraan ontsnappen (vluchten). Het mobiliseert de hulpbronnen en fysieke capaciteiten van het lichaam om effectief te reageren in uitdagende omstandigheden, waarbij onmiddellijke overleving prioriteit krijgt boven minder kritieke functies.