De hersenen communiceren met het hart via het autonome zenuwstelsel, een netwerk van zenuwen dat onvrijwillige lichaamsfuncties controleert, zoals hartslag, spijsvertering en ademhaling. Het autonome zenuwstelsel is verdeeld in twee takken:het sympathische zenuwstelsel en het parasympathische zenuwstelsel.

Het sympathische zenuwstelsel is verantwoordelijk voor de ‘vecht- of vlucht’-reactie van het lichaam. Wanneer het sympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd, zorgt dit ervoor dat de hartslag toeneemt, de bloedvaten samentrekken en de pupillen verwijden. Hierdoor kan het lichaam zich voorbereiden op fysieke activiteit.

Het parasympathische zenuwstelsel is verantwoordelijk voor de ‘rust en verteer’-reactie van het lichaam. Wanneer het parasympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd, zorgt dit ervoor dat de hartslag vertraagt, de bloedvaten verwijden en de pupillen samentrekken. Hierdoor kan het lichaam ontspannen en energie besparen.

De hersenen communiceren met het hart via de nervus vagus, een lange zenuw die de hersenen verbindt met het hart, de longen en andere organen in de buik. De nervus vagus transporteert signalen van de hersenen naar het hart die de hartslag en andere aspecten van de hartfunctie regelen.

Naast het autonome zenuwstelsel communiceren de hersenen ook via hormonen met het hart. Hormonen zijn chemische boodschappers die in de bloedbaan terechtkomen en door het lichaam reizen. Sommige hormonen, zoals adrenaline en noradrenaline, kunnen ervoor zorgen dat de hartslag stijgt. Andere hormonen, zoals acetylcholine, kunnen ervoor zorgen dat de hartslag vertraagt.

De controle van de hersenen over het hart is essentieel voor het handhaven van de homeostase, oftewel het interne evenwicht van het lichaam. Door de hartslag en andere aspecten van de hartfunctie te controleren, helpen de hersenen ervoor te zorgen dat het lichaam de zuurstof en voedingsstoffen krijgt die het nodig heeft om goed te kunnen functioneren.