Spieren worden korter en botten bewegen als gevolg van het proces van spiercontractie. Wanneer een spier samentrekt, genereert deze kracht die aan de pezen trekt, die vervolgens aan de botten worden bevestigd. Deze kracht zorgt ervoor dat de botten bewegen, wat resulteert in gewrichtsbeweging. Het samentrekken en ontspannen van de spieren wordt gecontroleerd door het zenuwstelsel, dat signalen naar de spieren stuurt en hen vertelt wanneer ze moeten samentrekken en ontspannen.

Het proces van spiercontractie omvat de interactie van verschillende eiwitten in de spiervezels. Wanneer een zenuwimpuls de spier bereikt, veroorzaakt dit de afgifte van calciumionen uit het sarcoplasmatisch reticulum, de interne opslagplaats van calcium in de spier. Deze calciumionen binden zich aan specifieke eiwitten, troponine en tropomyosine genaamd, die de toegang tot de myosinebindingsplaatsen op de actinefilamenten controleren.

De binding van calciumionen aan troponine en tropomyosine veroorzaakt een conformationele verandering in het actinefilament, waardoor de myosinebindingsplaatsen bloot komen te liggen. Myosinekoppen, die deel uitmaken van het myosine-eiwit, binden zich vervolgens aan deze blootgestelde plaatsen op de actinefilamenten en vormen zo kruisbruggen. Deze kruisbruggen genereren kracht via een mechanisme dat bekend staat als de krachtslag, waarbij de myosinekop wordt gekanteld en het actinefilament naar het midden van de sarcomeer wordt getrokken, de basiseenheid van spiercontractie.

De herhaalde vorming en breuk van deze kruisbruggen, samen met het langs elkaar glijden van actine- en myosinefilamenten, resulteert in het verkorten van de spiervezels, waardoor kracht wordt gegenereerd die uiteindelijk leidt tot botbeweging. De ontspanning van de spier vindt plaats wanneer de zenuwimpuls stopt, wat leidt tot een afname van de calciumionenconcentratie, waardoor de myosinekoppen loskomen van de actinefilamenten, waardoor de spier kan terugkeren naar zijn rustlengte.

Samenvattend omvat spiercontractie de interactie van calciumionen, troponine, tropomyosine, actine en myosine-eiwitten, wat leidt tot de vorming van kruisbruggen en het langs elkaar glijden van filamenten. Dit proces genereert kracht die de spiervezels verkort en ervoor zorgt dat botten bewegen, waardoor verschillende soorten lichaamsbewegingen mogelijk zijn.