De kernstabilisatoren bestaan ​​uit verschillende spiergroepen, elk met zijn eigen unieke kenmerken en functies. Ze werken samen om de stabiliteit van de wervelkolom te behouden, rompondersteuning te bieden en beweging te vergemakkelijken. Dit zijn de belangrijkste soorten spiervezels die voorkomen in de kernstabilisatoren:

1. Type I (slow-twitch) vezels :

- Deze vezels worden voornamelijk gebruikt voor duuractiviteiten en hebben een langzame contractiesnelheid en een hoge weerstand tegen vermoeidheid.

- Ze zijn efficiënt in het gebruik van zuurstof en kunnen gedurende langere perioden kracht genereren.

- Type I-vezels zijn dominant in de diepe kernspieren, zoals de transversus abdominis en multifidus, die een cruciale rol spelen bij het handhaven van de stabiliteit en houding van de wervelkolom.

2. Type IIA-vezels (Fast-Twitch Oxidative) :

- Deze vezels hebben een hogere contractiesnelheid vergeleken met Type I-vezels, maar vertonen nog steeds een goede weerstand tegen vermoeidheid.

- Ze zijn betrokken bij zowel energieopwekking als duuractiviteiten en kunnen zowel aerobe als anaerobe energiesystemen gebruiken.

- Type IIA-vezels worden aangetroffen in de oppervlakkige kernspieren, zoals de rectus abdominis en de externe obliques, die bijdragen aan de rompbeweging en stabilisatie.

3. Type IIX/D (Fast-Twitch Glycolytische) vezels :

- Deze vezels hebben de hoogste contractiesnelheid en krachtoutput van alle spiervezeltypes, maar zijn ook snel vermoeid.

- Ze zijn voornamelijk afhankelijk van de anaërobe energieproductie en zijn het meest geschikt voor korte, krachtige bewegingen.

- Type IIX/D-vezels zijn aanwezig in de diepere kernspieren, met name de erector spinae en quadratus lumborum, die betrokken zijn bij het stabiliseren van de wervelkolom en het ondersteunen van extensiebewegingen.

4. Type IIB (Fast-Twitch Glycolytische) vezels :

- Deze vezels zijn vergelijkbaar met Type IIX/D-vezels wat betreft vermogen en vermoeidheidseigenschappen.

- Type IIB-vezels hebben echter een iets lagere contractiesnelheid en kunnen meer kracht genereren voordat ze vermoeid raken.

- Ze worden aangetroffen in de meer oppervlakkige kernspieren, zoals de rectus femoris en latissimus dorsi, die bijdragen aan rompbeweging en stabilisatie.

De verschillende soorten spiervezels in de kernstabilisatoren werken samen om stabiliteit, kracht en mobiliteit te bieden tijdens een breed scala aan bewegingen en activiteiten. Het aandeel van elk vezeltype varieert van persoon tot persoon en kan worden beïnvloed door genetische factoren, training en fysieke activiteitsniveaus.