De dikke darm is het laatste deel van het spijsverteringskanaal. Het is afgeleid van de embryonale cloaca en omvat het rectum, het anale kanaal en de bijbehorende structuren.

De structuren gevormd uit de dikke darm zijn:

1. Rectum: Het is het rechte, terminale deel van de dikke darm dat zich uitstrekt van de sigmoïde dikke darm tot het anale kanaal. Het dient als tijdelijke opslagplaats voor ontlasting vóór de ontlasting.

2. Anaal kanaal: Het is het korte, terminale deel van het spijsverteringskanaal dat zich uitstrekt van het rectum tot de anus. Het is bekleed met gelaagd plaveiselepitheel en bevat de interne en externe anale sluitspieren, die de doorgang van ontlasting regelen.

3. Anus: Het is de externe opening van het spijsverteringskanaal waardoor ontlasting wordt verdreven. Het wordt omgeven door de anale sluitspieren en de perianale huid.

4. Perianale huid: Het is de huid rond de anus. Het is rijk aan zenuwuiteinden en bevat gespecialiseerde klieren die slijm produceren om het gebied tijdens de ontlasting te smeren.

5. Anale klieren: Dit zijn kleine, zakachtige structuren die zich aan beide zijden van de anus bevinden. Ze produceren een sterk ruikende vloeistof die helpt bij het markeren van territorium bij dieren.

6. Rectale ampulla: Het is het verwijde deel van het rectum net boven het anale kanaal. Het dient als tijdelijke opslagplaats voor ontlasting en helpt de ontlasting te vergemakkelijken.

7. Anale kleppen: Dit zijn weefselplooien die van bovenaf in het anale kanaal steken. Ze helpen de doorgang van ontlasting onder controle te houden en fecale incontinentie te voorkomen.

8. Anale kolommen: Dit zijn verticale weefselplooien die het anale kanaal bekleden. Ze bevatten een netwerk van bloedvaten en helpen het anale kanaal te ondersteunen tijdens de ontlasting.

9. Anale papillen: Dit zijn kleine, vingerachtige uitsteeksels langs het anale kanaal. Ze helpen de aanwezigheid van ontlasting te detecteren en dragen bij aan het continentiemechanisme.