Chordae tendineae en papillaire spieren spelen een cruciale rol bij het goed functioneren van het hart, vooral in de mitralis- en tricuspidaliskleppen. Dit zijn hun functies:

Chordae Tendineae:

1. Klepbevestiging: Chordae tendineae zijn dunne, snaarachtige structuren die de randen van de mitralis- en tricuspidalisklepbladen verbinden met de papillaire spieren. Ze fungeren als sterke, flexibele banden die de folders op hun plaats houden.

2. Preventie van klepprolaps: Tijdens ventriculaire contractie (systole) neemt de druk in de ventrikels aanzienlijk toe. Chordae tendineae voorkomen dat de klepblaadjes door deze verhoogde druk teruggedrukt worden (verzakking) in de boezems.

3. Juiste klepsluiting: Wanneer de ventrikels ontspannen (diastole), neemt de druk binnenin af. De Chordae tendineae voorkomen dat de blaadjes overmatig in de ventrikels uitpuilen, waardoor een goede klepsluiting wordt gegarandeerd.

Papillaire spieren:

1. Locatie: Papillaire spieren zijn kleine, kegelvormige spieren die zich op de binnenwanden van de ventrikels bevinden. Ze trekken gelijktijdig samen met het ventriculaire myocardium tijdens de systole.

2. Verbinding met Chordae Tendineae: De papillaire spieren zijn indirect verbonden met de klepbladen via de cordae tendineae. De samentrekking van de papillairspieren zorgt voor spanning op de cordae tendineae, waardoor klepprolaps wordt voorkomen.

3. Klepopening: Tijdens ventriculaire ontspanning ontspannen de papillaire spieren, waardoor de spanning op de cordae tendineae afneemt. Hierdoor kunnen de klepbladen vrij openen, waardoor bloed van de boezems naar de kamers kan stromen.

4. Voorkomen van terugstroming: Wanneer de ventrikels samentrekken, trekken de papillairspieren samen, waardoor de cordae tendineae wordt aangetrokken en de klepbladen stevig worden gesloten. Hierdoor wordt de terugstroom van bloed uit de ventrikels naar de boezems voorkomen.

Samen zorgen de Chordae tendineae en de papillaire spieren voor het correct openen en sluiten van de mitralis- en tricuspidaliskleppen. Ze voorkomen klepverzakking en terugstroming, waardoor een efficiënte bloedstroom in de hartkamers wordt vergemakkelijkt. Een disfunctie of schade aan deze structuren kan leiden tot klepregurgitatie of stenose, waardoor medisch ingrijpen nodig is.