Skeletspiercellen, ook wel spiervezels genoemd, bezitten verschillende unieke kenmerken waardoor ze efficiënt kunnen functioneren in het skeletsysteem:

1. Meerkernig: Skeletspiercellen zijn meerkernig, wat betekent dat ze meerdere kernen binnen één cel hebben. Deze kernen bevinden zich aan de rand van de cel, net onder het sarcolemma (celmembraan).

2. Lange en cilindrische vorm: Spiervezels zijn lange, cilindrische cellen die in lengte kunnen variëren van enkele millimeters tot enkele centimeters. Deze langwerpige vorm vergemakkelijkt efficiënte samentrekkings- en ontspanningsbewegingen.

3. Sarcomeren: Skeletspiercellen bevatten zich herhalende eenheden die sarcomeren worden genoemd en die de fundamentele eenheden zijn voor spiercontractie. Sarcomeren zijn samengesteld uit dikke en dunne filamenten gemaakt van respectievelijk myosine- en actine-eiwitten.

4. Myofilamenten: De dikke filamenten zijn samengesteld uit myosinemoleculen, terwijl de dunne filamenten bestaan ​​uit actinemoleculen, samen met regulerende eiwitten zoals troponine en tropomyosine. Deze myofilamenten glijden langs elkaar tijdens spiercontractie.

5. Sarcoplasmatisch reticulum: Skeletspiercellen bevatten een uitgebreid netwerk van sarcoplasmatisch reticulum (SR), een gespecialiseerde vorm van endoplasmatisch reticulum. De SR slaat calciumionen (Ca2+) op en geeft deze vrij aan het cytosol zodra er een signaal van het zenuwstelsel wordt ontvangen.

6. T-tubuli: Transversale tubuli (T-tubuli) zijn invaginaties van het sarcolemma die zich diep in de spiervezels uitstrekken. T-tubuli zorgen voor een snelle overdracht van elektrische signalen (actiepotentialen) door de cel, waardoor Ca2+ uit de SR vrijkomt.

7. Myoglobine: Skeletspiercellen bevatten het eiwit myoglobine, dat zuurstof opslaat en de snelle diffusie ervan binnen de cel vergemakkelijkt. Deze zuurstoftoevoer is van vitaal belang voor de aërobe ademhaling, het proces waarbij spiercellen energie genereren voor samentrekking.

8. Neuromusculaire verbinding: Elke skeletspiervezel wordt geïnnerveerd door een enkel motorneuron in een gespecialiseerd gebied dat de neuromusculaire junctie wordt genoemd. Wanneer een actiepotentiaal de neuromusculaire kruising bereikt, veroorzaakt dit de afgifte van acetylcholine, een neurotransmitter die zich bindt aan receptoren op het spiercelmembraan en spiercontractie initieert.

Deze gespecialiseerde kenmerken zorgen er gezamenlijk voor dat skeletspiercellen snel kunnen reageren op neurale stimuli, kracht kunnen genereren en beweging kunnen faciliteren in coördinatie met het zenuwstelsel.