Spierweefsel is een van de vier primaire weefsels van het lichaam, samen met epitheelweefsel, bindweefsel en zenuwweefsel. Het is verantwoordelijk voor beweging en bestaat uit gespecialiseerde cellen die spiercellen of myocyten worden genoemd. Er zijn drie soorten spierweefsel:skeletspieren, gladde spieren en hartspier.

Skeletspieren zit vast aan botten en is verantwoordelijk voor vrijwillige bewegingen, zoals lopen, rennen en tillen van voorwerpen. Het wordt gecontroleerd door het somatische zenuwstelsel. Skeletspiercellen zijn lang, cilindrisch en meerkernig. Ze bevatten myofibrillen, die zijn samengesteld uit actine- en myosinefilamenten. Deze filamenten glijden langs elkaar tijdens het samentrekken van de spier, waardoor de spier korter wordt.

Gladde spieren wordt aangetroffen in de wanden van holle organen, zoals de maag, darmen en bloedvaten. Het is verantwoordelijk voor onwillekeurige bewegingen, zoals de spijsvertering en de bloedstroom. Gladde spiercellen zijn spoelvormig en bevatten een enkele kern. Ze bevatten myofilamenten die op een minder georganiseerde manier zijn gerangschikt dan in skeletspiercellen. Hierdoor kunnen gladde spieren langzamer en met minder kracht samentrekken dan skeletspieren.

Hartspier wordt alleen in het hart gevonden. Het is verantwoordelijk voor de pompwerking van het hart. Hartspiercellen zijn vertakt en hebben een enkele kern. Ze bevatten myofilamenten die in een regelmatig patroon zijn georganiseerd, vergelijkbaar met skeletspiercellen. De hartspiercellen zijn echter met elkaar verbonden door tussenliggende schijven, waardoor ze op een gecoördineerde manier kunnen samentrekken.

Spierweefsel is essentieel voor beweging en homeostase. Het stelt ons in staat om te communiceren met onze omgeving, onze houding te behouden en onze interne lichaamstemperatuur te reguleren.