De groei van menselijke botten wordt voornamelijk gecontroleerd door het proces van verbening, dat begint in de baarmoeder en doorgaat tot de vroege volwassenheid. Verschillende botten in het lichaam hebben verschillende groeipatronen en bereiken op verschillende leeftijden volwassenheid.

Over het algemeen stoppen de meeste botten in het menselijk lichaam in de late tienerjaren met groeien, meestal tussen de 18 en 21 jaar. Dit proces wordt beïnvloed door genetische factoren, voedingsstatus en hormonale veranderingen. Groeihormonen spelen bijvoorbeeld een cruciale rol bij de botgroei tijdens de kindertijd en de adolescentie.

Tijdens de tienerjaren sluiten de groeischijven, die zich aan de uiteinden van de lange botten bevinden, geleidelijk aan en versmelten ze, wat het einde van de botgroei in de lengterichting aangeeft. Sommige botten, zoals de gezichtsbeenderen en de wervels, kunnen echter blijven groeien en zich ontwikkelen tot in de vroege volwassenheid.

Het is belangrijk op te merken dat botgroei niet alleen gaat over het vergroten van de lengte. Botten ondergaan ook veranderingen in dikte, dichtheid en sterkte naarmate ze ouder worden. Deze veranderingen worden beïnvloed door factoren zoals fysieke activiteit, gewichtdragende oefeningen en calciuminname.

Hoewel de meeste botten in de vroege volwassenheid niet meer in lengte groeien, gaat het algehele proces van botremodellering en -aanpassing gedurende het hele leven door. Botten reageren op mechanische spanningen en fysieke eisen en worden dichter en sterker als reactie op regelmatige lichaamsbeweging of fysieke activiteiten.

Aan de andere kant kunnen factoren zoals veroudering, bepaalde medische aandoeningen en voedingstekorten de gezondheid van de botten beïnvloeden en leiden tot botverlies of verminderde botdichtheid. Het handhaven van goede voeding, regelmatige lichaamsbeweging en voldoende calcium- en vitamine D-inname zijn essentieel voor het behoud van gezonde botten gedurende het hele leven.