De heupbeenderen, ook wel de bekkenbeenderen genoemd, vormen een grote komachtige structuur aan het onderste uiteinde van de romp. Elk heupbot bestaat uit drie botten die tijdens de ontwikkeling samensmelten:

- Ilium:Het ilium is het grootste en bovenste deel van het heupbeen. Het vormt het bovenste deel van het acetabulum, de komvormige kom die de kop van het dijbeen (dijbeen) ontvangt. Het ilium draagt ​​ook bij aan de vorming van het bekken en de onderrug.

- Zitbeen:Het zitbeen is het onderste en achterste deel van het heupbeen. Het vormt het onderste en achterste deel van het acetabulum en draagt ​​bij aan de vorming van de bekkenbodem. Het zitbeen zorgt ook voor de bevestiging van enkele spieren van de dij en de bil.

- Schaambeen:Het schaambeen is het onderste en voorste deel van het heupbeen. Het vormt het voorste deel van het acetabulum en draagt ​​bij aan de vorming van de symphysis, een gewricht dat de twee heupbeenderen aan de voorkant met elkaar verbindt. Het schaambeen zorgt ook voor de bevestiging van enkele spieren van de buik en dij.

De heupbeenderen bevinden zich aan weerszijden van de onderrug en zijn door ligamenten en spieren met de wervelkolom verbonden. Ze vormen het benige raamwerk van het bekken, dat ondersteuning biedt voor de inwendige organen en deze beschermt tegen letsel.