hetzij veroorzaakt door beenbesmetting of traumatische verwonding of zwak systeem immuniteit , osteomyelitis , waarbij een deel van het bot wordt ontstoken , wordt behandeld op vele manieren. De wijze van behandeling afhankelijk van de ernst van de aandoening , de leeftijd van de patiënt , en tolerantie voor de methode van behandeling of medicatie . Drugs , pijnbestrijding procedures en zelfs chirurgie desgewenst worden gebruikt om de infectie te genezen en daaruit voortvloeiende complicaties op de lange termijn te verminderen . Medicatie

Na een of meer medische procedures, zoals bloedonderzoek , röntgenfoto's, CT-scans , MRI's , botbiopsies enz. , worden uitgevoerd om de omvang van de aandoening , en osteomyelitis wordt bevestigd de eerste aanbeveling artsen is toediening van antibiotica , afhankelijk van het specifieke micro-organisme de infectie veroorzaken en pijn . Zodra de schimmel of bacterie is geïdentificeerd , de arts kiest een geneesmiddel bevattende een specifiek antibioticum waar de besmetting meest effectief bestrijden . In de meeste gevallen , de eerste twee tot vier weken het antibioticum intraveneus worden toegediend . In sommige ernstige gevallen kan toediening van antibiotica moeten worden gedaan voor een langere tijd , soms zelfs levenslang . Zorg moet worden genomen tegen de gevaren van sterke antibiotische bijwerkingen zoals braken , diarree en misselijkheid , samen met af allergieën . De arts dient medicatie voorschrijven om deze bijwerkingen te pakken ook. Deze medicijnen samen moeten omlaag brengen van de koorts , ontsteking en pijn in het getroffen gebied .
Chirurgie

SurgeryIn ernstige gevallen van osteomyelitis , waarbij antibiotica niet effectief kunnen bestrijden de infectie , waardoor de patiënt met weinig of geen verbetering , chirurgie zou moeten worden uitgevoerd voor de genezing van de aandoening . Het soort operatie is afhankelijk van het soort bot dat is aangetast . De arts zou moeten openen het gebied rond de infectie om vloeistof of pus dat is gevormd door het micro-organisme infectie afvoer . Bij een andere procedure bekend als debridement , kan de chirurg dump geïnfecteerd weefsel en bot zoveel mogelijk . In deze procedure worden een beetje van niet-geïnfecteerde bot en omliggende gezonde weefsel ook genomen om dubbel zeker van het verwijderen van alle sporen van infectie. Elke lege regio resultante van het debridement procedure zal worden ingevuld door de chirurg met een aantal geënte huid-, bot of spier uit andere delen van het lichaam , om gewonde bloedvaten herstellen en vorming van nieuw bot te stimuleren . Externe medische fixators , zoals staven , schroeven of platen kunnen worden moeten worden opgenomen om het enten succesvol is en het betrokken bot stabiel en correct op zijn plaats gehouden . Voordat de patiënt is sterk genoeg om het enten operatie te weerstaan ​​, kunnen sommige chirurgen ook plaats voorlopige vulmateriaal in lege zakken. In geval van letsel-gerelateerde osteomyelitis , een operatie probeert een buitenlandse deeltje of object uit het besmette gebied te verwijderen .