Wanneer een bot wordt blootgesteld aan niet-gebruik, zoals tijdens constante bedrust, ondergaat het verschillende veranderingen in de structuur en samenstelling ervan, ook wel osteoporose genoemd. Dit is hoe botten reageren op niet-gebruik:

Botverlies:

- Verminderde mechanische belasting :Gebrek aan gewichtdragende activiteiten en zwaartekrachtbelasting tijdens bedrust verminderen de mechanische belasting op botten aanzienlijk. Deze verminderde stress leidt tot een vermindering van de botvorming en een toename van de botresorptie, wat resulteert in botverlies.

- Onbalans in botomzet :Niet-gebruik verstoort het delicate evenwicht tussen botvorming (osteogenese) en botresorptie (osteoclase). De osteoblastische activiteit neemt af, terwijl de osteoclastische activiteit onveranderd blijft of zelfs toeneemt, wat leidt tot een negatieve botbalans en verder botverlies.

- Veranderingen in de botstructuur: Langdurig niet gebruiken veroorzaakt een dunner worden van het corticale bot (de buitenste botlaag) en een vermindering van het trabeculaire bot (het spongieuze bot in de cortex). Het bot wordt zwakker en gevoeliger voor breuken.

Botaanpassing:

- Aanpassing aan verminderde belasting: Na verloop van tijd passen botten zich aan de verminderde belastingsomstandigheden aan. Ze hervormen en herverdelen hun massa en kracht om aan de nieuwe mechanische eisen te voldoen. Deze aanpassing is echter niet zo efficiënt als de voortdurende hermodellering die optreedt bij normale gewichtdragende activiteiten.

- Gecompromitteerde botkwaliteit: Het nieuw gevormde bot heeft tijdens het niet-gebruik een verminderde mineralisatie en verminderde materiaaleigenschappen. Het is zwakker en minder dicht vergeleken met bot dat onder normale belastingsomstandigheden wordt gevormd.

Andere effecten:

- Spieratrofie: Niet-gebruik leidt ook tot spieratrofie, wat verder bijdraagt ​​aan botverlies, omdat spieren en botten nauw met elkaar verbonden en onderling afhankelijk zijn. Spierzwakte kan de mechanische prikkels op de botten verminderen en het risico op vallen en breuken vergroten.

- Calciumverlies: Verminderde gewichtsdragende activiteiten verminderen de calciumabsorptie en verhogen de calciumuitscheiding, wat resulteert in een negatieve calciumbalans en verlies van calcium uit de botten.

- Verslechterde beenmergfunctie: Niet-gebruik beïnvloedt de beenmergfunctie, inclusief hematopoëse (bloedcelproductie) en immuuncelactiviteit. Langdurige bedrust kan de productie en rijping van bloedcellen verstoren, wat kan leiden tot bloedarmoede en andere hematologische aandoeningen.

Om de nadelige effecten van niet-gebruik op de botten te verminderen, is het belangrijk om regelmatig aan lichaamsbeweging te doen en gewichten te dragen, voldoende voeding te behouden en de juiste medische zorg te krijgen tijdens perioden van langdurige bedrust of immobilisatie.