Paardengriep, gewoonlijk de ‘paardengriep’ genoemd, is een zeer besmettelijke luchtwegaandoening bij paarden, veroorzaakt door het paardeninfluenzavirus (EIV). Zo krijgen paarden de griep:

Direct contact :De meest voorkomende wijze van overdracht is via direct contact met een besmet paard. Wanneer een besmet paard hoest, niest of snuift, komen er druppeltjes vrij die het virus bevatten en die door paarden in de buurt kunnen worden ingeademd.

Indirect contact :Paarden kunnen ook griep krijgen door indirect contact met voorwerpen of oppervlakken die besmet zijn met het virus. Dit omvat gedeelde uitrusting, zoals zadels, hoofdstellen, verzorgingsgereedschap en kleding. Het virus kan op deze oppervlakken enkele uren of zelfs dagen overleven, waardoor het risico op overdracht groter wordt.

Nabijheid :Paarden die samen gehuisvest zijn of deelnemen aan groepsactiviteiten, zoals trainingen, wedstrijden of buitenritten, lopen een groter risico om griep op te lopen vanwege de verhoogde kans om in contact te komen met geïnfecteerde paarden of vervuilde oppervlakken.

Transmissie via de lucht :In bepaalde situaties kan het virus over korte afstanden via de lucht worden overgedragen, vooral in slecht geventileerde ruimtes of tijdens intensieve ademhalingsactiviteiten zoals hoesten of niezen. Deze wijze van overdracht komt echter minder vaak voor dan bij direct of indirect contact.

Incubatieperiode :Na blootstelling aan het virus duurt het doorgaans twee tot vijf dagen voordat de symptomen zich manifesteren. Tijdens deze incubatieperiode kunnen geïnfecteerde paarden het virus uitscheiden en doorgeven aan anderen, zelfs als ze nog geen klinische ziektesymptomen vertonen.

Het is belangrijk op te merken dat de paardengriepvirusstammen kunnen evolueren, wat kan leiden tot de opkomst van nieuwe stammen of varianten. Regelmatige vaccinatieprogramma’s en bioveiligheidsmaatregelen zijn essentieel om het risico op uitbraken te minimaliseren en paarden tegen de griep te beschermen.