Het varicella-zoster-virus, dat waterpokken veroorzaakt, komt het lichaam binnen via de luchtwegen of direct contact met de blaren van een geïnfecteerde persoon. Eenmaal in het lichaam reist het virus naar de lymfeklieren, waar het zich vermenigvuldigt en vermenigvuldigt. Van daaruit verspreidt het zich via de bloedbaan, infecteert de huidcellen en veroorzaakt de karakteristieke rode, jeukende uitslag.

Het virus infecteert voornamelijk keratinocyten, de belangrijkste cellen van de epidermis, de buitenste laag van de huid. Het virus dringt de keratinocyten binnen door fusie met het celmembraan. Eenmaal in de cel repliceert het virus zich en produceert het nieuwe virionen, die uit de cel vrijkomen en andere cellen kunnen infecteren.

Infectie met het varicella-zoster-virus kan ook andere cellen in het lichaam aantasten, inclusief zenuwcellen. Het virus kan zich verspreiden naar de sensorische zenuwen en ontstekingen veroorzaken, wat leidt tot pijn en ongemak. In sommige gevallen kan het virus jarenlang in de zenuwcellen sluimeren en later in het leven opnieuw activeren, waardoor gordelroos, een pijnlijke huidaandoening, ontstaat.

Over het algemeen beïnvloedt waterpokken het lichaam door huidcellen te targeten en te infecteren, wat resulteert in de ontwikkeling van de karakteristieke uitslag en andere symptomen.