De hik, ook wel singultus genoemd, wordt veroorzaakt door onwillekeurige samentrekkingen van het middenrif, de belangrijkste spier die verantwoordelijk is voor de ademhaling. Deze plotselinge samentrekkingen vinden onregelmatig plaats, waardoor de stembanden samenklikken, waardoor het karakteristieke ‘hic’-geluid ontstaat.

Hier ziet u hoe de hik het ademhalingssysteem beïnvloedt:

1. Verstoring van de luchtstroom :De onwillekeurige samentrekkingen van het middenrif tijdens de hik verstoren het reguliere ademhalingspatroon. De plotselinge samentrekkingen zorgen ervoor dat het middenrif spastisch wordt en samentrekt, wat leidt tot een korte stopzetting van de luchtstroom. Door deze verstoring kan de ademhaling ongemakkelijk en onregelmatig aanvoelen.

2. Laryngale sluiting :De stembanden bevinden zich nabij de opening van de luchtpijp (luchtpijp). Tijdens een hik leidt de samentrekking van het middenrif tot een snelle binnenwaartse beweging van lucht, waardoor de stembanden abrupt sluiten. Dit produceert het karakteristieke "hic" geluid.

3. Verstoring van het ademhalingsritme :De hik kan het normale ademhalingsritme verstoren. De frequente en onregelmatige spasmen van het middenrif verstoren de reguliere cyclus van in- en uitademen, wat leidt tot een verstoring van het ademhalingspatroon.

4. Onderbroken gasuitwisseling :De ritmische ademhaling die de uitwisseling van zuurstof en kooldioxide vergemakkelijkt, wordt tijdelijk verstoord door de hik. Dit kan leiden tot een lichte afname van de zuurstofinname en een verhoging van het kooldioxidegehalte. Bij gezonde personen veroorzaken de hik echter doorgaans geen noemenswaardige ademnood.

5. Risico op hypoxie :In ernstige en aanhoudende gevallen van de hik kan de langdurige verstoring van de luchtstroom leiden tot een verlaging van het zuurstofgehalte in de bloedbaan. Deze aandoening staat bekend als hypoxie. Hypoxie kan een ernstig probleem worden als de hik gedurende langere tijd aanhoudt, vooral bij personen met onderliggende ademhalingsaandoeningen.

6. Hyperventilatie en hijgen na de hik :In sommige gevallen kunnen mensen last krijgen van een snelle ademhaling (hyperventilatie) onmiddellijk na een aanval van de hik. Dit is de poging van het lichaam om het verstoorde ademhalingspatroon tijdens de hik te compenseren. Hijgen of diep ademhalen helpt het normale ademhalingsritme te herstellen en het zuurstofniveau aan te vullen.

Hoewel de hik over het algemeen geen significante bedreiging vormt voor het ademhalingssysteem, vereisen langdurige en aanhoudende hikken (die langer dan 48 uur duren) medische aandacht. In dergelijke gevallen moet mogelijk de onderliggende oorzaak van de hik worden geïdentificeerd en behandeld om de ademhalingsstoornissen op te lossen.