De druk van de lucht in de longen varieert tijdens de ademhalingscyclus. Tijdens het inademen (inademen) daalt de druk in de longen tot onder de atmosferische druk, waardoor er lucht in de longen stroomt. Tijdens het uitademen (uitademen) stijgt de druk in de longen boven de atmosferische druk, waardoor lucht uit de longen wordt geperst.

Het verschil tussen de druk in de longen en de atmosferische druk staat bekend als de transpulmonale druk. De transpulmonale druk wordt gegenereerd door de samentrekking van het middenrif en de spieren van de ribbenkast. Het middenrif is een koepelvormige spier die de borstholte van de buikholte scheidt. Wanneer het middenrif samentrekt, trekt het de longen naar beneden, waardoor het volume van de borstholte toeneemt en de druk in de longen afneemt. De spieren van de ribbenkast dragen ook bij aan de transpulmonale druk door de ribben omhoog te brengen, waardoor het volume van de borstholte toeneemt.

De normale atmosferische druk op zeeniveau is 14,7 pond per vierkante inch (psi). De druk in de longen tijdens het inademen is doorgaans ongeveer 4 psi, en de druk in de longen tijdens het uitademen is doorgaans ongeveer 0 psi. De transpulmonale druk tijdens het inademen is daarom ongeveer 10 psi, en de transpulmonale druk tijdens het uitademen is ongeveer 4 psi.