Beademingsapparaten zijn medische apparaten die mechanische ventilatie bieden aan patiënten die niet zelfstandig voldoende kunnen ademen. Ze kunnen worden gebruikt voor beademing op zowel korte als lange termijn, en worden doorgaans gebruikt in ziekenhuisomgevingen. Beademingsapparaten kunnen invasief of niet-invasief zijn. Invasieve ventilatoren vereisen het inbrengen van een beademingsslang in de luchtpijp van de patiënt, terwijl niet-invasieve ventilatoren kunnen worden gebruikt om zuurstof aan de patiënt toe te dienen via een masker of neuscanule.

De belangrijkste componenten van een beademingsapparaat zijn onder meer:

* Een stroombron: De stroombron levert elektriciteit aan het beademingsapparaat.

* Een ventilatorcontroller: De ventilatorcontroller is het brein van de ventilator. Het regelt de instellingen van het beademingsapparaat, inclusief de ademhalingsfrequentie, het afgegeven luchtvolume en de hoeveelheid druk die wordt gebruikt om de lucht toe te dienen.

* Een luchtbevochtiger: De luchtbevochtiger voegt vocht toe aan de lucht die door de ventilator wordt aangevoerd. Dit helpt voorkomen dat de luchtwegen van de patiënt uitdrogen.

* Een vernevelaar: De vernevelaar wordt gebruikt om medicatie naar de longen van de patiënt te brengen. Het medicijn wordt gemengd met water en tot een nevel verneveld, die vervolgens via de beademingsslang naar de longen van de patiënt wordt afgegeven.

* Een ademhalingscircuit: Het beademingscircuit is het traject waarlangs de lucht van het beademingsapparaat naar de patiënt gaat en weer terug. Het beademingscircuit omvat een beademingsslang, een masker of neuscanule en een reservoirzak.

Beademingsapparaten zijn complexe medische apparaten die zorgvuldige kalibratie en onderhoud vereisen. Ze mogen alleen worden gebruikt onder toezicht van een gekwalificeerde beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.