De ademnood die gepaard gaat met emfyseem komt voornamelijk voort uit structurele en functionele afwijkingen in de longen. Hier zijn de belangrijkste factoren die bijdragen aan ademnood bij emfyseem:

1. Verlies van alveolair oppervlak :Emfyseem veroorzaakt vernietiging van de delicate alveolaire wanden, wat leidt tot verlies van alveolair oppervlak. Dit vermindert het totale oppervlak dat beschikbaar is voor gasuitwisseling, waardoor het vermogen van de longen om zuurstof te absorberen en kooldioxide te elimineren wordt aangetast.

2. Air Trapping en hyperinflatie :Emfyseem beschadigt de elastische terugslageigenschappen van de longen. Dit resulteert in luchtinsluiting, waarbij uitgeademde lucht tijdens het ademen in de longen vast komt te zitten. Als gevolg hiervan raken de longen hyperopgeblazen, waardoor het voor de ademhalingsspieren een uitdaging wordt om de borstkas effectief uit te zetten en samen te trekken.

3. Vernauwing van de luchtwegen (bronchiolen) :Emfyseem kan ontstekingen en verdikking van de bronchiolen veroorzaken, wat kan leiden tot obstructie van de luchtstroom. De vernauwde luchtwegen verhogen de weerstand tegen de luchtstroom, wat bijdraagt ​​aan ademhalingsmoeilijkheden.

4. Verminderde ademhalingsspierfunctie :De chronische ademnood die gepaard gaat met emfyseem zorgt voor een overmatige belasting van de ademhalingsspieren, waardoor deze na verloop van tijd zwakker worden. Dit brengt het vermogen van de spieren in gevaar om de longen effectief uit te zetten en samen te trekken.

5. Hypoxie en hypercapnie :De verminderde efficiëntie van de gasuitwisseling bij emfyseem leidt tot hypoxie (lage zuurstofniveaus in het bloed) en hypercapnie (hoge kooldioxideniveaus in het bloed). Hypoxie kan kortademigheid, duizeligheid en mentale verwarring veroorzaken, terwijl hypercapnie kan leiden tot respiratoire acidose en verdere ademnood.

6. Verhoogde ademhalingsarbeid :Alle bovengenoemde factoren dragen bij aan een grotere ademhalingsarbeid, waardoor het voor personen met emfyseem moeilijker wordt om normaal te ademen. Dit kan aanzienlijke vermoeidheid en uitputting veroorzaken, waardoor de fysieke activiteit en de algehele kwaliteit van leven worden beperkt.

Deze cumulatieve effecten resulteren in ademnood, waardoor ademhalen lastig wordt voor mensen met emfyseem. De behandeling van emfyseem is doorgaans gericht op het beheersen van de symptomen, het voorkomen van exacerbaties en het verbeteren van de kwaliteit van leven door middel van luchtwegverwijders, zuurstoftherapie, longrehabilitatie en aanpassingen van de levensstijl.