Tijdens de gasuitwisseling in de longen komt zuurstof uit de ingeademde lucht in de bloedbaan terecht, terwijl koolstofdioxide, een afvalproduct van de stofwisseling, vanuit de bloedbaan in de uitgeademde lucht terechtkomt. Dit proces vindt plaats in kleine structuren die longblaasjes worden genoemd, waar dunwandige capillairen de longblaasjes omringen, waardoor een efficiënte gasuitwisseling mogelijk is.

Hier is een stapsgewijze uitleg van wat er gebeurt tijdens de gasuitwisseling in de longen:

1. Inademing:

- Het middenrif en de tussenribspieren trekken samen, waardoor de borstholte uitzet.

- Hierdoor wordt lucht via de neus of mond de longen in gezogen.

- De ingeademde lucht gaat door de luchtpijp en de bronchiën voordat ze de longblaasjes bereikt.

2. Zuurstofopname:

- In de longblaasjes diffunderen zuurstofmoleculen uit de ingeademde lucht door de dunne alveolaire wanden en komen in de bloedbaan terecht.

- Dit komt doordat de zuurstofconcentratie in de longblaasjes hoger is dan de concentratie in de bloedbaan.

- De hemoglobine in rode bloedcellen bindt zich aan de zuurstofmoleculen en transporteert deze door het lichaam.

3. Kooldioxide-uitstoot:

- Tegelijkertijd diffunderen koolstofdioxidemoleculen, een afvalproduct geproduceerd door cellen, uit de bloedbaan naar de longblaasjes.

- De kooldioxideconcentratie in de bloedbaan is hoger dan in de longblaasjes.

- Kooldioxide wordt door het bloed vervoerd als bicarbonaationen (HCO3-) en wordt in de longen weer omgezet in kooldioxide (CO2).

4. Uitademing:

- Zodra zuurstof is opgenomen en koolstofdioxide is vrijgegeven, ontspannen het middenrif en de intercostale spieren.

- De borstholte trekt samen, waardoor de lucht uit de longen wordt gedrukt.

- De uitgeademde lucht bevat een hogere concentratie kooldioxide vergeleken met de ingeademde lucht.

Deze cyclus van in- en uitademen vergemakkelijkt de continue gasuitwisseling in de longen, waardoor een constante toevoer van zuurstof naar de lichaamscellen en de eliminatie van kooldioxide wordt gegarandeerd, waardoor het zuur-base-evenwicht van het lichaam in stand wordt gehouden.