Verschillende factoren dragen bij aan de toename van de minuutventilatie na het sporten:

Toegenomen metabolische vraag :Lichaamsbeweging stelt een grotere vraag naar de energiesystemen van het lichaam, wat leidt tot een toename van de stofwisseling. Deze toename van de metabolische activiteit resulteert in de productie van meer kooldioxide (CO2) en warmte.

Verhoogde lichaamstemperatuur :Lichaamsbeweging veroorzaakt ook een verhoging van de lichaamstemperatuur. Naarmate het lichaam harder werkt, neemt de warmteproductie toe en stijgt de kerntemperatuur. Deze temperatuurstijging stimuleert de ademhalingscentra in de hersenen, wat leidt tot een toename van de ademhalingssnelheid en -diepte.

Hypoxie :Tijdens intensieve inspanning kan de zuurstofbehoefte van de spieren groter zijn dan de zuurstoftoevoer. Dit kan resulteren in hypoxie of een tekort aan zuurstof in de weefsels. Hypoxie stimuleert de ademhalingscentra in de hersenen om de minuutventilatie te verhogen in een poging het zuurstofniveau te herstellen.

Acidose :Melkzuur is een bijproduct van het anaerobe metabolisme dat optreedt wanneer de energiebehoefte van het lichaam groter is dan de zuurstoftoevoer. Tijdens intensieve inspanning hoopt melkzuur zich op in de spieren en de bloedbaan, wat leidt tot acidose of een verlaging van de pH van het bloed. Acidose stimuleert de ademhalingscentra om de ademhaling te verhogen en meer CO2 uit te stoten, wat helpt de pH-balans te corrigeren.

stimulatie van rekreceptoren :Oefening omvat ritmische bewegingen van de ledematen en ademhalingsspieren. Deze bewegingen stimuleren rekreceptoren in de luchtwegen en longen, die signalen naar de ademhalingscentra in de hersenen sturen. Deze stimulatie draagt ​​bij aan de toename van de minuutventilatie tijdens het sporten.

De toename van de minuutventilatie na inspanning is een fysiologische reactie die het lichaam helpt aan de verhoogde metabolische eisen te voldoen, overtollig CO2 en warmte te verwijderen en het zuurstof- en pH-niveau te herstellen.