Verkleind oppervlak voor gasuitwisseling: De vernietiging van de alveolaire wanden vermindert het totale oppervlak dat beschikbaar is voor gasuitwisseling. Dit betekent dat er minder zuurstof vanuit de lucht in de longen in de bloedbaan kan worden opgenomen.
Vergrote diffusieafstand: Bij emfyseem is de afstand die zuurstof moet afleggen om de haarvaten in de alveolaire wanden te bereiken groter. Dit maakt het moeilijker voor zuurstof om door het alveolaire capillaire membraan te diffunderen en in de bloedbaan terecht te komen.
Verlies van elastische terugslag: De elastische terugslag van de longen wordt verzorgd door de elastinevezels in de alveolaire wanden. Bij emfyseem worden deze vezels vernietigd, wat leidt tot verlies van elastische terugslag. Dit maakt het moeilijker voor de longen om uit te zetten en terug te trekken tijdens het ademen.
Luchtopvang: De vernietiging van de alveolaire wanden en het verlies van elastische terugslag leiden tot luchtopsluiting in de longen. Dit betekent dat een deel van de ingeademde lucht in de longen blijft en tijdens het uitademen niet wordt uitgestoten. Dit vermindert verder de hoeveelheid zuurstof die in de bloedbaan kan worden opgenomen.
Mismatch ventilatie-perfusie: De vernietiging van de alveolaire wanden en het verlies van elastische terugslag leiden ook tot een mismatch tussen ventilatie en perfusie. Dit betekent dat sommige delen van de longen meer lucht ontvangen dan de bloedstroom, terwijl andere gebieden meer bloedstroom ontvangen dan lucht. Dit resulteert in een afname van de efficiëntie van de gasuitwisseling.
Al deze factoren dragen bij aan een verlaging van het zuurstofgehalte in het bloed bij emfyseem. Dit kan leiden tot een verscheidenheid aan symptomen, waaronder kortademigheid, vermoeidheid en verwarring. In ernstige gevallen kan emfyseem fataal zijn.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win